לכבוד שבת קודש

ב"ה אז מיר האבן מצליח געווען בס"ד צאמצושטעלן א שיינעם חיזוק-אימעיל לכבוד שב"ק
נאר מיט די שטופ פון די חיזוק און גריסן וואס מיר הערן צוריק פון חברים וואס פרייען זיך צו ערהאלטן דעם אימעיל, נעמען מיר זיך אונטער די שווערע ארבעט.

גלייכצייטיג ווילן מיר בעטן, אז איר האט עפעס אן הצעה, פארשלאג, הערה, הארה, קריטיק, קאמענטאר, וכדומה, ביטע זיך נישט צוריקהאלטן און דאס אונז אריינשיקן. דאס גיט אונז כוחות און חיזוק ווייטער אנצוגיין.
ישר כח,

מיר הייבן אן א פרישע סעריע ביי די אפטיילונג פון ריקאווערי שמועסן ווי מיר וועלן אי"ה ברענגען יעדע וואך א פרישע סטעפ פון די 12 סטעפס וואס אונזער פריינד עד כאן האט אפגעשריבן. 

ויה"ר שיתרבה כבוד שם שמים על ידינו.

מחשבות - ווען יא און ווען נישט...

דער ליבאוויטשער רבי דער מוהר''ש זצוק''ל האט אמאל געזאגט פאר א חסיד וואס פלעגט פירן ביזנעס מיט פראסטע גוי'שע דארפסלייט, ער זאל זעהן צו טראכטן אינמוטן טאג נאר פון הייליגע מחשבות. פרעגט אים דער חסיד ''רבי, ווי אזוי קען איך טראכטן הייליגע מחשבות אין די צייט וואס איך בין פארנומען מיט וועלטליכע זאכן'' ?
ענטפערט אים דער רבי, און אז די טראכסט מחשבות זרות אינמיטן דאווענען דאס פארשטייסטו יא. ווי אזוי עס קען זיין.?
נאר טראכטן גוטע מחשבות בשעת די ארבעט דאס פארשטייסטו נישט.

(קרעדיט: כי טוב)

באשטעלן נייע אויגן...  במשנת בעל ההילולא האוה"ח הק'

אין מיין ארבעט האב איך א געוויסע מאשין וואס איך מוז האבן פאר די ארבעט, און אהן דעם איז קיין ארבעט נישט דא. די וואך האט א קליינע שטיקל אין די מאשין זיך צובראכן, די שטיקל קאסט ממש פעניס, אבער די קאמפעני ברויך עס ספעציעל באשטעלן פאר מיר און ס'נעמט אפאר טעג ביז ס'קומט אהן און דערווייל איז אלעס אפגעשטעלט.
דאס האט מיר זייער אויפגערעגט מתחילה, אבער דערנאך האט מיר השי"ת אריינגעשיקט א מחשבה און א לימוד, קוק וואס א קליינע שטיקעלע מאכט אויס, אין דעם איז תלוי די גאנצע מאשין און ווען דאס איז צובראכן איז די גאנצע מאשין נישט ווערד א פעני.
לעניננו: מיינע אויגן איז א פיצעלע שטיקל אין מיין גוף, די מערסט מאכטפולע מאשין אויפן כדור העולם, אבער דאס איז וואס מאכט די גאנצע מאשין ארבעטן! א סומא איז חשוב כמת! אלעס הויבט זיך אהן ביי די אויגן, עין רואה לב חומד וכלי מעשה גומרים, און דאס איז וואס פירט אונז, אבער ווען די שטיקל ווערט צובראכן חלילה וחס, קען די גאנצע זאל האבן פראבלעמן ביזן אויפהערן ארבעטן, און א נייע שטיקל ברויך באשטעלט ווערן, וואס קען נעמען אפאר טעג אנצוקומען.

וויאזוי ווערט דאס באשטעלט? זאגט דער אור החיים הק' די וואך בתו"ד (ס'לוינט צו לערנען די גאנצע שטיקל) בד"ה לא הביט און ביעקב: הגם שיטעו מדרך השכל, הגם אמאל קען א איד אדורכפאלן מיט אן עבירה, אינו נקבע בנפשם האון שהוא חלק הרע, ווערט די און - וואס דאס איז די חלק הרע וואס איז די פגם - נישט נקבע אין די נפש, על דרך אומרו כלך יפה ומום אין בך, פירוש שאין החטא עושה בו מום קבוע אלא לכלוך העובר על ידי רחיצה והדחה, די חטא מאכט נאר א קליינע שמוצעלע וואס גייט אוועק מיטן אפוואשן.
ווייסן מיר וויאזוי צו באשטעלן א נייע שטיקל, דורך רחיצה והדחה, מיט תפילה און דמעות, מיט שמירת עינים און זיין אפגעהטן. זאל גאט ב"ה אונז העלפן מיר זאלן אייביג בלייבן ריין און אפגעהיטן.

(קרעדיט: שלום אהליך)

בשעת מלחמה קויפט מען אלעס 

שמעתי סיפור, א אינגערמאן איז געקומען צו רביה"ק דער חפץ חיים זי"ע און זיך באקלאגט אז די עבודה גייט איהם נישט, ס'איז ביטערלעך שווער. האט איהם דער חפץ חיים געזאגט, איך וועל דיר פארציילן א מעשה:
פאר'ן ערשטן קריג איז געקומען א איד צו מיר, ער זאגט ער איז א תבואה סוחר, און די פרנסה גייט גאר שווער, מ'קוקט נאך זיין סחורה די גאנצע צייט צו ס'איז גוט צו נישט, און דערנאך גייט מען קויפן ביים שכן פאר צוויי פיאסטער ביליגער, און טאמער מאכט זיך שוין יא קונדן, גיט ער נישט קיין מזומן נאר ער נעמט בהקפה, בקיצור דער מצב איז נישט גוט. איך טרעפ איהם נאכאמאל, זאגט דער הייליגע חפץ חיים, אינמיטן די קריג (ערשטע וועלט מלחמה), פרעג איך איהם, זאג נאר ר' איד ווי גייט די פרנסה?, זאגט ער, רבי ב"ה ס'איז דא קונים, מ'קוקט נישט נאך, מ'קויפט און באצאלט אויפן פלאץ און דער פרייז איז זייער גוט, די קונדן זענען צופרידן אבי מ'האט סחורה און איך אויך ב"ה בין צופרידן.

זאגט דער הייליגע חפץ חיים זי"ע צום יונגערמאן: אמאל אין די ערשטע צייטן איז געווען אסאך עבודה ביים פאלק, תנאים, אמוראים, צדיקים און אנשי מעלה, האט מען נאכגעקוקט יעדע פיצעלע עבודה צו ס'איז מיט אן אמת, בדחילו ורחימו וכו', אבער היינט ס'איז א הונגער, א מלחמה, שווערע צייטן, יעדער פונטעלע עבודה איז א יקר המציאות, מ'קוקט נישט נאך פונקטליך, העיקר דער איד טוט עפעס למען שמו יתברך, און נאכדערצו מ'צאלט אויפן פלאץ תוי"מ.

לדידן יאמר הייליגע אידן חבריא קדישא הדין, יעדער לפום עבודתו וואס ער דארף ארבעטען אויף דעם, זאל ער וויסען אז אין הימל איז מען מחשיב יעדער פינטעלע עבודה כעבודת הצדיקים הגדולים שבדורות הקודמים און נאכמער, חזקו ואמצו זיך שטארקן און ארויפגיין מעלה בקדושה וטהרה.

(קרעדיט: בלעמאנט)

סטעפ 1

איך האב א ביזנעס, און עס האט דראמאטישע חובות, אנגעזעצט די האלבע שטאט, געבארגט פון יעדן איינעם מיט'ן חשבון אז יעצט וועט די ביזנעס שוין מאכן געלט, מען בארגט און מען בארגט, ביז, די אקונטענט זאגט, איים סארי, איך בין אינדערויסן, מען באקומט שוין צעטליך צו ערשיינען אין געריכט, קיינער וויל שוין נישט בארגן, און...

יא, נישטא קיין ברירה, מען מוז קוקן די מציאות אין פנים, איך האב באנקראטירט!!!!!!, א פאקט, איך בין באנקראטירט!!!!!, דאס איז א משל געווען פארשטייט זיך.

איצטערט נאך איינס, איך פיר א קריג, מיט א שונא, דער שונא האקט שטיקער פון אלע זייטן, מאכט דראסטישע פארשריט אין די קריג, און איך משה'לע פארליר יעדן טאג, מען מאכט סטראטעגיעס, יעדן טאג א פרישע סטראטעגיע, און דער שונא געווינט, מען האלט אט אט ביים שטארבן, אלע סטראטעגיעס זענען שוין געווארן אויסגענוצט, גארנישט האט נישט געארבייט קעגן דעם מעכטיגן שונא, און עס גיסט זיך בלוט פון משה'לע, ער איז צוקלאפט און צוביילט, מען האט אים גוט צושמעטערט, איצטערט האלט ער שוין ביי גסיסה ל''ע, און משה'לע האט שוין נישט קיין כח מער, ער איז שוין כח'לאז, אלע כוחות זענען שוין ארויס פון אים, איצטערט איז צייט אויפצוגעבן די קריג, דער שונא האט געווינען, מיר לאזן דעם שונא טראמפייטערן אין די גאסן, ער מעג אפילו טאנצן פאר נצחון! ער האט מיר פאקטיש באזיגט!!!!!!

איך האב פארלוירן דעם קאמף!! איך בין געווארן באזיגט!!!! און איך בין שוין היינט מאכטלאז!!! נישט איבער געבליבן מיט קיין ברעקל כח ווייטער צו פירן דעם קריג!!! איך האב אויפגעגעבן!!!! איך האב באנקראטירט!!!!! אראפ מיט די געווער!!!! און איך בין גוט צובלוטיגט און צומזיק'ט געווארן פון די קריג!!!! מיין לעבן איז געווארן איין שטיק מעססס!!!!!

איך האב פארלוירן מיין ווייב!! פארלוירן מיין פרנסה!! פארלוירן מיינע קינדער!! פארלוירן מיינע חברים!! פארלוירן מיין קשר צום אייבערשטן!! פארלוירן מיין דאווענען!! פארלוירן מיין לערנען!! אלעס אנגעוואוירן, געבליבן מיט גארנישט!!! צופליקט און צעריסן!!!!

יעדער ליידט פון מיין דורכגעפאלענע קאמף, מיין ווייב, מיינע קינדער, מיינע חברים, מיטארבייטער, משפחה מיטגלידער, און ווער נישט?!

דאס הייסט א עכטע קאמפליט און טאטעל דיפיעט!!!
איך בין אזוי אויף צרות, אז קיינער האט ניטאמאל רחמנות אויף מיר, אויב זאל איינער אויסגעפונען איבער מיינע עכטע סטראגעל'ס, וועלן זיי מיר בלעימן, זיי וועלן האלטן איך האב נישט גענוצט גענוג כח, גענוג רצון, אדער סטראטעגיעס, זיי וועלן בלעימען מיינע רצוניות האלטענדיג אז עכט וואלט ''איך'' יא געקענט זיגן דעם קריג.

ווען איינער איז ל''ע קראנק בגוף, יעדער האט רחמנות אויף אים, מען איז אים מחזק, מען העלפט אים, און מען טוט וואס אימער אים צו שטיין צו הילף, מען האט מיטלייד מיט זיינע יסורים, און ווייטער זיין קרענק אפעקטירט נישט דירעקט זיינע ארומיגע!

ווידעראום, משה'לע א קראנקע זכר!! פארלוירן די קריג, ער איז צושמעטערט און צומזיק'ט, קיינער האט נישט רחמנות אויף אים, אויב זאל איינער זיך דערוויסן פון זיינע שמערצן, אנשטאט צו ארויסווייזן מיטגעפיל, און מיטלייד, וועלן זיי זיך אפשאקלען פון אים, מאנכע וועלן אים אפזיגלען אלץ א חזיר, א שייגעץ, א מנוול, א פארדארבענע איד, מאנכע וועלן האלטן אז מען ברויך ארויסווארפן זיינע קינדער פון די מוסדות, און אים פון ביהמ''ד. הקיצור ער איז אזא מין דורכפאל אז מען קען עס ניטאמאל גענוג ארויסברענגען!! אבער אנדערש ווי דער קראנקער חולי הגוף, אפעקטירט אונזער משה'לע יא זיינע ארומיגע, דירעקט און אומדירעקט, אלע זיינע ארומיגע ווערן אפעקטירט פון זיין אויפירונג.

(קרעדיט: עד כאן)