איך האב געטראכט א גיוואלדיגע ראיון די חבירים דא אויף הד"א וועלן עס בעסער פארשטיין מיין איך.
וואס איז די היפך פון שמחה ?
לכאורה די ערשטע השארה איז אז די היפך פון שמחה איז עצבות, אבער איך מיין אז ניין היפך שמחה איז אבילות, עצבות איז א סימבאל פון יאוש, די ערשטע סטעפ צו דעיע שרעקעדיגע ווארט יאוש איז עצבות,
איך וועל מיך אביסל מער מסביר זיין, וואס איז דאס יאוש ? יאוש איז איך געב אויף אויף מיר איך בין נישט בעל הבית מער ווי ליה לחסורן כיס, נישט יאוש איז איך גיי זיין בעל הבית אויף מיר, יא ? ריכטיג ? אז נישט ווי אזוי איז שייך יאוש, יעצט וואס איז עצבות? די זעלבע געדאנק,
ווייל ווען איינער פאלט אראפ אויפן גאס ער גייט אין גליטשט זיך אויס, אין ער וויינט, יעצט אויב וויינט ער ווייל סטוט אים וויי עפעס ווי אויב למשל ער האט זיך עפעס צובראכן פארשטייט יעדער איינער פאר וואס ער וויינט, אבער אויב וויינט ער ווייל ער איז אראפ געפאלן פראוואס וויינסטו ? שטעל דיך אויף,
יעצט ווען איינער איז אראפ געפאלן אין ער האט זיך גוט צובראכן די ביינער ער קען זיך נישט אויף שטעלן, יעצט וואס טוט ער ? אויב שרייט ער פאר הילף וועט מען אים העלפן, יעדער וואס איז נאר אין געגנט וועט אים פראבירן צו העלפן מיט וואס ער קען נאר, יעצט אויב אבער שרייט ער נישט נאר ער וויינט, פארוואס וויינט ער ? פארוואס בעיט ער נישט קיין הילף? סטוט אים נישט וויי? סטוט אים בפירוש יא וויי ער וויינט דאך, נאר פארוואס בעיט ער נישט קיין הילף ? איינער שטייט דאך נעבן דיר בעיט ער זאל דיך העלפן,
נאר ווייל ער מיינט ביי זיך (ער מיינט נאר ער איז נישט זיכער מיט זיך) אז ניין מיר וועט מען שוין נישט קענען העלפן, איך האב מיר אזוי צובראכן די ביינער איך בין מער ווייניגער פערטיג, יא סקען זיין אז איינער קען מיך נאך העלפן, אבער איך גלייב נישט, קומט אויס אז ער איז די זעלבע נער ווי יענער וואס איז אראפ געפאלן אין געוויינט סתם פארן אראפ פאלן,
דאס איז עצבות ! ווי איינער מאכט מיט די הענט נע! איך בין פערטיג, סטוט אים אזוי וויי אויף זיין נשמה אבער וואס זאל איך טוען דאס איז עס(די באשעפער וויל אזוי) אבער אויב וועט קומען עפעס א ישועה שלא כדרך הטבע גלייבט ער אז סוועט אפשר קענען ארבעטן אבער אזוי זעיט ער זיך נישט ארויס קומען פון דא, קומט אויס אז ער איז די זעלבע נער ווי יענער וואס איז אראפ געפאלן אינגעוויינט סתם פארן אראפ פאלן, ווייל ער אליין טועף ווייסט אויך אז ער קען פון דא ארויס קומען (איינער וואס האלט נאך יאוש קען שוין נישט רעדן די גרעסטע דאקטער אפילו ווייל ער האט זיך שוין מיאש געווען)
אבילות אין ווייטאג איז, אז די ביינער טוען טאקע וויי אבער מען גייט עס פיקסן, אין שמחה איז ווען מען האט עס געפיקסט "אין ווען מען האלט עס אינמיטן פיקסן",מיט אביסל מוח שליט על הלב אז אפילו איך בין געפאלן גיי איך מיר אויף הייבן,
אין ווען איך שטעל מיך דאווענען דארף איך נישט זיין אנגעזעצט צו ווען איך טו א מצוה, ווייל וואס האט א' מיט ב' ווייל איך בין פריער געפאלן דארף איך יעצט נישט דאווענען?
וואס א נפקא מינה ? ווייל יעדער ווייסט אז יאוש איז נישט פארהאנען, וואס מיינט עס (אז אנצוקומען צו יאוש איז הויעכע מדריגות
און) אז א איד איז קיינמאל נישט פארפאלן דעמאלסט פארוואס טראכסטו אסאך מאל נע איך בלייב דא ? דאס קומט פון עצבות איך בין דורך געפאלן פערטיג! איך בלייב שוין דא, אין דעיס איז א דירעקטע מחשבה פונעם שטן אליינס וואס וויל נישט אז די זאלסט טוען עפעס צי דער זאך.