א גוטן טייערע חברים. 

איידער איך הייב אהן, וויל איך זיך מתנצל זיין, איך בין נישט אזוי באהאוונט אין שרייבען יידיש, פאר מיר איז ענגליש אסאך גרינגער. פאר דעם סיבה בין איך מער אקטיוו אויף די ענגלישע סייט. אבער כ'שפיר ס'קען מיר זיין א שטערקערע תועלת זיך צו באקענען מיט די עולם דא.

מיין מעשה איז כמעט אזוי אלט ווי איך בין.

כ'בין אויפגעוואקסן אין א חסידישע שטוב, געגאנגען צו חסידישע חדר, ישיבה וכו'. בקיצור, די גאנצע סיסטעם.

מיין פרי'סטע זכרון פון הז"ל איז ווען איך איז געווען 7 יאר אלט. איך געדענק אפילו וואס איך האב געזען וואס האט עס גורם געווען. מיין מאמע האט מיר איינמאל גאכאפט אין יענע יארן, זי האט מיר שטארק געווארנט דעס מער נישט צי טוהן. פארשטייט'זיך, פון דעמאלסט אהן האב איך שטארק אכטונג געגעבן כ'זאל נישט געכאפט ווערן.

אין מיין בחורישע יאָרן, האט די תאווה זיך פארשפריייט צו זכרים אויכט. כ'האב ב"ה נישט עובר געווען אויף קיין אסורי כריתות, אבער ליידער בין איך געקומען גענוג נאנט ר"ל.

ווען איך בין געווען 19, האט א חבר מיר געגעבן א שמוציגער קליפ (איך קען נאכאלץ נישט פטור ווערן פון די זכרונות) און מיינע ניסיונות זענען, פאַרשטייט'זיך, פילפאכיג שווערער געווארן. זייט כ'האב באקומען עקסעס ביז בערך א חודש צוריק  איז נישט אדארך מער ווי א וואך וואס כ'האב נישט געזוכט כל מיני שמוץ און מוציא געווען ז"ל. געווענדליך איז עס געווען אפאר מאל א וואך און אויפטמאל אפילו אפאר מאל א טאג.

איך האָב חתונה געהאַט ביי די 20, האפענדיג אז כ'וועל עס "אויסוואקסן". אבער ווי מיר ווייסן זייער גוט, ס'ארבעט נישט אזוי.

די לעצטע 9 יאר איז געווען א כ'סדר'דיגע ראלער-קאסטער וואס גייט עפעס מער אראפ ווי ארויף. אסאך מער.

גלייך פאר דעם פארגאנגנעם פסח האב איך באשלאסן אז איך וועל טאקע פרובירן זיך צו פארבעסערן. איך האב זיך איינגעהאלטן פאר 14 טעג, לענגער ווי איך האב מיך איינגעהאלטן עניטיים פריער. דער קראך וואס האט נאכגעפאלגט איז אויכט געווען גרעסער ווי איך האב געהאט מאז ומקדם (כ'מיין, 4 מאל אין ווייניגער ווי 24 שעה... די לחכימא).

2 טעג שפעטער, האב איך זיך צוריק געכאפט און אינסטאלט א פילטער אויף מיין פאן - פאר די ערשטער מאל פון מיין אייגן רצון.

ב"ה, איך בין יעצט 15 טעג ריין (א נייע רעקארד) און, ביזדערווייל האב איך נאכנישט געהאט קיין געפערליכע נסיונות. איך ווייס אז זיי וועלן קומען און איך פרוביר זיך צו גרייטן אויף ווען זיי קומען...

WOW!!!

מזל טוב צו דיין ערשטע פאוסט! און צו דיין טרעד!

זייער ווייטאגליך צו הערן דיין עבר, זייער צופרידשטעלנד צו הערן דיין בליק אויפן עתיד.
בפרט דיינע לעצטע ווערטער "איך ווייס אז זיי וועלן קומען און איך פרוביר זיך צו גרייטן אויף ווען זיי קומען..."

גיי אן מיט א שטארקייט! השם יתברך זאל זיין מיט דיר.
זאלסט טאקע שנעל און גרינג ווערן אן אמת'ער חסיד!
זיין אמת'דיג מחובר מיט זיך, מיט די ארומיגע, און מיט הקב"ה!

שלום עליכם הרב מחובר!

איר זענט אנגעקומען צום ריכטיגע פלאץ, מיר וועלן אינאיינעם ווערן מחובר צום אייבערשטער! 

שלום עליכם און מזל טוב!
געוויינט בשעת'ן ליינען דיין פאוסט, איך רילעיט זייער, און איך פיל די פעין זייער שטארק.

שלום עליכם הייליגער טייערער חבר! 
מיט דיין אמת’ע רצון וועסטו בעז"ה אנקומען גאר גאר ווייט, זאל דיר השי"ת שענק די כוחות!

אוי וויי אזא ווייטאג

ישר כח, חברים יקרים, פאר די ווארעמע ברוך הבא.

טאקע דאס האט דער נביא ישעי' געמיינט ווען ער האט געזעגט "איש את רעהו יעזרו ולאחיו יאמר חזק".

נאר צוזאמען וועלן אונז קענען ארויפגיין בהר השם און בלייבן במקום קדשו!

שלום וברכה

עס איז א כבוד אייך צו האבן מיט אונז. דאס עפענען א אייגענע טרעד איז א גרויסע טובה פאר דיר און פאר אנדערע.

קען זיין עס וואלט געווען כדאי צו שרייבן מעהר וואס דו האסט אלץ פראבירט זיך צו העלפן אין די לעצטע יאהרן און פארוואס האט עס יא/נישט געהאלפן.

הצלחה מרובה און א גוט שבת

כ'וועל פראבירן צו זיין זייער אמת'דיג.

איך קוק אהן די לעצטע פאר חדשים (בערך) ווי די ערשטע מאל וואס איך פראביר באמת צו ווערן בעסער און זיך אויסהיילן.

פון די 7 ביז כ'האב אויסגפיגערט אז טאקע דעס וואס איך טו איז הז"ל האב איך עס פלעין ענדזשוי'ט.

ווען כ'האב געכאפט וואס ס'גייט פאר (בערך 14 יאר אלט) האב איך פון צייט צו צייט פראבירט צו אויפהערן, אבער מיט א פערטל הארץ. כ'בין געווען גאנץ באקוועם מיט דעם, נאר מיט אביסל חרטה - וואס כ'האב שטיל געמאכט.

ווען א בחור האט מיר פארגעשלאגן א "חברותא'שאפט" האב איך נישט פראבירט צו זאגן ניין, איך בין געווען עקסייטעד...

נאכן חתונה האבן האב איך אנגעהויבן איינזען אז דאס אז איך גיי נישט מער ווי א פאר טעג אן הז"ל איז נישט סתם ווייל איך ענדזשוי עס, נאר איך קען עס נישט אויפהערן. והא ראיה, ממש נאכ'ן זיין מיט מיין ווייב, האב איך עס געדארפט טון אליינס... נאך א זייער קורצע אינערלעכע וכוח האב איך באשלאסן אז טו בעד. למעשה האב איך הנאה דערפון און ס'באדערט מיך נישט אזוי שטארק. איך בלייב מיט דעם. מ'העט זיך שוין אפרעכענען מיט'ן באשעפער אן אנרעס מאל.

בערך 4 יאר צוריק, האב איך געדארפט לייגן א פילטער אויף מיין פאן מטעם המוסדות. האבענדיג פארלוירן עקסעס צו פארנאגרעפי, בין איך צוריק געגאנגען צו הז"ל ווי אין די "אלטע צייטן".

אפאר חדשים צוריק האב איך אנגפארגן צו ליינען אסאך וועגן עדיקשין בכלל און איבער פארנאגרעפי/ מעסטארבעשן עדיקשין בפרט. כ'האכ איינגעזען אז איך האב אן עדיקשין. 

ס'איז די ערשטע מאל וואס כ'האב מודה געווען באמת אז איך האב אן עדיקשין. כ'האב אנגעפאנגן פראבירן זיך איינהאלטן און ציילן טעג, כ'האב נישט גע'לעסט מער ווי א וואך...

די יעצטיגע זאך וואס איך ניץ איז א מהלך וואס רופט זיך The easy Peasy Method. קען זיין אז אנדערע האבן שוין גערעדט פון דעם אויף הד"א. איך פיל אז פאר מיר איז דאס א געוואלדיגע תועלת. כ'האלט שוין ביי 16 טעג - די לענגסטע וואס איך האב גע'לעסט אין מיין גאנצע לעבן - און, סא פאר, האב איך נאך נישט געהאט קיין ערענסטע תאווה פאר פארנאגרעפי (הז"ל איז א צווייטע מעשה, כ'בין ריין פון דעם אויכט, אבער ס'איז שווערער)

דא שטיימיר יעצט. טאג 16, איך פיל נישט ווי איך דארף מיך שלאגן כסדר, און איך מיין אז ס'איז א דאנק The easy Peasy Method.

Wow! You're an inspiration!

Keep it up! 

יום י"ח - יום חי.
 א לעבעדיגער טאג.

טאטע איך דאנק דיר, טאטע איך לויב דיר פאר די הערליכע שבת וואס דו האסט מיר (אונז) געגעבן!

איך דאנק דיר פאר מיר געבן די כוחות מיט וואס צו זיין טורח בערב שבת.

איך לויב דיר פארן מיר געבן וואס צו זיין אוכל בשבת.

שטייענדיג ביים שוועל פון א נייע וואך, בעהט איך א בקשה, האלט ווייטער מיין האנט און פיר מיך בדרך הישר והטוב. איך קען נישט אליינס זעהן וואו איך גיי. דו פארשטייסט אז איך קען מיך נישט באהאלטן אין א הייל פאר דרייצען יאר. און די ווייסט זייער גוט וויאזוי די גראסערי זעט אויס זונטאג. איך מאך צו מיינע אויגן און טראסט אז דו וועסט מיר טראגן.

רבונו של עולם טאטעני' געטרייער. קוק אראפ פון הימל וראה כי עמך הגוי הזה, דיין טייער פאלק סטראגלט געפערליך שטארק.
וראה - דרך עצב בנו!
אונז ווילן זיין גוט.
אונז ווילן זיך קענען מתדבק זיין צו דיר.
העלף אונז פטור ווערן פון די שאור וואס לאזט אונז נישט מנוחה.
ווייז אונז וויאזוי, ונחנו בדרך עולם.

איי אידעלע, איי אידעלע, לאמיר זיך שטארקן אידעלעך!
ברודער טייערע, ס'קומט א גוטע וואך!

שטארק שטארק!

 איך מאך צו מיינע אויגן און טראסט אז דו וועסט מיר טראגן.

א. גרין געשריבן on י"ד אייר התשפ"ב 12:35 AM:

(אופ'ן לייכטע זייט)
באמת וואלט איך נישט גע'עצה'ט דאס צו טון אין גראסערי, ס'קען גורם זיין שווערע פראבלעמען... וד'"ל

אבער, אונז פארשטיימיר זיך

א גוטן!
כבוד הרב איך מיז דיר זאכן אז ליינענדיג דיין מעשה קומט מיר טרערן!
וואס זאל איך דיר זאגן\שרייבן?!
איך בין היינט 18 יאר קע"ה אבער... איך האב מיר געפילט ביז לעצטע וואך ווי א... פאלטשער מענטש און א פשוטע עקטער...
מיין מעשה, איז בערך ווי דיינס אבער אסאך ערגער...! איך בין שוין פארנומען מיט הוז"ל רח"ל פון ווען איך געדענק מיך... איך האלט עס פשוט נישט אויס !!!
לעצטע וואך האב איך אנגעהויבן 'מיין' וועג און דיין מעסעדזש האט מיר געגעבן אסאך חיזוק!!
א אמתע יישר כח, קלמן.

קלמן געשריבן on י"ד אייר התשפ"ב 12:44 AM:

שלום עליכם ר' קלמן!
דו ביסט דא צווישן חברים וידידים וואס פארשטייען דעם ווייטאג און ווילן זיך העלפן -און העלפן טאקע! - איינע די אנדערע. 

אפשר וואלטסו געוואלט מיטטיילן מיט אונז דיין מעשה (מ'וועט דיר קענען פירן און די רייט דיירעקשין, און ס'וועט דיר גרינגער ווערן אויף די הארץ) און וואס די פראבירסט צו טון זיך צו העלפן? (קענסט מאכן דיין אייגענע טרעד צו האלטן חשבון פון דיין פראגרעס בעזרת השם) 

א גטן 'מחובר' און שכח פארן שנעלע ריספאנד!

מיין מעשה איז בעסיקלי בין איך די רעגולער חסידישע בחור וואס גייט דורך די סיסטעם פון חדר ישיבה קטנה און יעצט בין איך און ישיבה גדולה

בעצם ערן איך און א"י אבער איך בין יעצט אינדערהיים און ניו ארק צוליב געזונטהייט קאפליקאציעס (ב"ה נישט ערנסטע)

פון ווען איך בין געווען אינג פלעג איך אייביג מאכן הוז"ל נישט וויסענדיג אז עס איז א פראבלעם....

איך בין עלטער געווארן אין צוליב סאושעל פראבלעמען אריינגעפאלן און א גרופע אינגען וואס זענען געווען מער ווי פרייליך פון מיין סטואציע און מיר געכאפט ביי מיין שוואכקייט ...  און אויסגעניצטמען האט מיר איינמאל "געפאקט ביי די מעשה" אבער דאס איז געווען און כתה ד' מיינע עלטערן האבן מיר אנגעשריגן, געשלאגן און "געטראכט" אז מיט דעם האט זיך עס גענדיגט.

עס איז טאקע אריבער א האלבע יאר ביז די חברה האבן זיך צעריק געקערט צי מיר און פון דארט איז געגאנגען א ראולער קאוסטער... געטון, צוקריגט, צוריק געווארן גוט, און צוריק אנגעהויבן די סייקל...

אריין און ישיבה זענען זאכן געקומען מער און קאנטראל איך דאס ערשטע מאל זיך דערוויסט איבער א פראבלעם פון הוז"ל אבער דאן איז שוין געווען צי שפעט ווייל וויפול איך האב פרובירט זיך אפשאקלען פון דעם איז עס נישט געגאנגען... (יעצט ווען איך קוק מיר אן זעה איך אז איך בין געווען \ נאכאלס עדיקטעט ....) און עס האט נישט גענומען מער ווי א האלבע יאר און א טייל פון די "חבירים" זענען צוריק געקומען און סהאט זיך צוריק אנגעהוויבן די סייקל פון: געטון, צוקריגט, און צוריק געווארן גוט, און נאכאמאל אנגעהויבן די סייקל...

ווען איך בין ארויף און שיעור ב' האב איך דאס ערשטע מאל אנגעהויבן קוקען אויפן אינטערנעט (וואס מיין טאטע האט מיר צוגעשטעלט שיינערהייט און "ספרים שטוב") אלע מיני שמוץ און יענע וואך האב איך ממש נישט געקענט שלאפן פון גרויס חרטה און שילד געפילן וואס איך האב ארום געשלעפט אויף מיינע אויסגעמוגערטן אקסלען...

איך האב געווינט און זיך געריסן די האר פון קאפ אז דאס איז עס....

ביז א האלבע יאר שפעטער איז עס געשען נאכאמאל...
און פון דארט....

יעצט חודש ניסן בין איך אהיים געקומען און געוואר געווארן אז איך דארף בלייבן אינדערהיים ביז נאך שביעות און אפשר מער צייט אויך מיין ערשטע זאך אויף וואס איך האב מיר געזארגט איז געווען אויף די קאמפיוטער וואס ליגט אינען "סםרים" שטוב...

און יא סאיז געשען אפאר מאל אסער דאן איז געשען נאך א זאך,
דאס איז געווען: אז מיין חתונה געהאטע שוועסטער (1 יאר עלטער פון מיר) האט באמערקט... ב"ה זי האט עס גוט געהענדעלט און מיר ציגעוויזן די סייט פון הד"א  און דא בין איך, 3 טעג אריין אין מען וועג!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

אוי! ס'בליטיגט דאס הארץ פון דיין מעשה.
ר' קלמן, איך האב נישט די ריכטיגע ווערטער דיר צו זאגן. איך קען דיר נאר אפער'ן מיין אקסיל טאמער דארפסטו א פלאץ צו וויינען...

איין זאך דארפסטו געדענקן: ס'איז דא א וועג ארויס! בלייב דא מיט אונז און דו וועסט זיכער טרעפן א מהלך וואס ארבעט גענצליך פאר דיר.

ס'קומען גוטע צייטן!

דרך אגב, איך האף אז דו פארשטייסט ווי לאקי דו ביסט אז דו האסט אזא שוועסטער. קודם אז זי האט עס גוט געהענדלט און נישט געמאכט א ווייגעשריי (וואס וואלט געמאכט זאכן אסאך ערגער) און צווייטנס אז זי האט געוויסט פון הד"א און דיר געזאגט דערוועגן, איך האלט אז דאס איז א נס!

גם אני מצטרף לכל אות של דברי ידידי הרב מחובר שליט"א

קלמן ליבער, אוי בלוטיגט דאס הארץ, איך וויין און וויין און איך קען זיך נישט בארואיגן, טאטע זיסער העלף אונזער טייערע פריינט וואס זיין איינציגע רצון איז צו זיין ריין און אנגעבינדן אין דיר.

און עפן דאס הארץ פון אלע אידישע קינדער זיי זאלן שוין איינזעהן די שעדליכקייט פון פארמאגן די כלים בפרט אהן א פילטער און נאך ערגער, אינדערהיים.

א פחד א שרעק. . .

שלום רב לאוהבי וידידי הרב המחובר און הרב קלמן שליט"א

מ'זעהט דא קלאר ווי מצוה גוררת מצוה.

חברינו "מחובר" האט זיך אריין געווארפן אין ריקאווערי מיט אן ערנסטקייט און דא האב מיר חבירנו ר' קלמן וואס האט דא געטראפן זיין פלאץ זיך מיט צו כאפן.

יאפ דברי תורה זענען פרה ורבה אז מען טוט ווי די תורה הייסט זעהט מען ווי ס'מערט זיך.
אזויווי עס שטייט אין ספה"ק ייטב לב אויפן פסוק אין תהלים אשרי אדם עוז לו בך מסילות בלבבם, אז א מענטש שטארקט זיך אינעם הייליגן באשעפערס וועגן מאכט דאס מסילות אין די הערצער פון אנדערע מענטשן, אן דעם וואס די צוויי מענטשן זאלן זיך בכלל קענען נאר פשוט ווייל זיין עבודה ברענגט א רוח טהרה אויף דער וועלט.

דאס איז על הכלל כולו יצא, וואס עס טוט זיך דא לעצטנס אויף הד"א, אונז דארף מיר נישט גלייבן אין דעם, מיר זעען דאס מיט אונזערע אויגן ווי נאך און נאך חברים בינדן זיך אן אינעם הייליגן חבורה זיך צו רייניגן די אויגן און די נשמה.

מחובר געשריבן on י"ב אייר התשפ"ב 9:54 AM:


להערה בעלמא
דיינע ווערטער:
טאקע דאס האט דער נביא ישעי' געמיינט ווען ער האט געזעגט "איש את רעהו יעזרו ולאחיו יאמר חזק".

איז א שטיקל טעות העולם ווייל ישעי' הנהיא האט קלאר נישט דאס געמיינט, ישעי' הנביא רעדט דארט פון די עובדי עבודה זרה וואס וועלן נישט וויסן וואס צו טוהן ווען זיי וועלן זעהן די גאולה, אבער אנשטאט תשובה צו טוהן וועלן זיי גאר "איש את רעהו יעזרו ולאחיו יאמר חזק" זיך צו שטארקן נישט אויף צו געבן די עבודה זרה.

שלום ר' חפץ בטוב,

קודם כל, ישר כח פאר דיין הערליכע תגובה צו ר' קלמן און צו מיר. בשם השם נעשה ונצליח!

לגבי דיין צווייטע הערה: די ביסט 100% גערעכט. איך האלט נאכנישט דארט אין מיין לימוד פון נ"ך...

טאמער וויל איך שטארק ,קען איך איינזעצן אז פון אלעס קענען מיר נעמען א לימוד אין עבודת השם. און ווען מ'זעט וויזוי די עכו"ם שטארקן זיך און זענען זיך מחזק איינער די צווייטן, איז אונז דאס מחייב אויף מידה טובה. 

אבער, אמת, דאס איז טאקע נישט די פשוט פשט אין וואס דער נביא האט געמיינט.

ישר כח.

חבירים יקרים!
איך האב ממש נישט די ווערטער!!!
יישר כח פאר די אלע חיזוק, עצות והדרכה,
קלמן,

קלמן געשריבן on י"ד אייר התשפ"ב 11:33 AM:

שלום עליכם
זייער שטארק און ייש"כ פארן מיטיילן דיין מעשה

אפשר איז כדי צו בעטן דיין פאטער צו טוישן די פעסווארד
אזוי צו אזוי, איז אבער זייער מעגליך אז דו ביסט שוין די סייקל פון אדיקשאן, וואס אויב יא איז דא הילף פאר דעם אויך, ס'וואלט געווען א גוטע זאך א דו פרובירסט צו ענטפערן די שאלות די אויפן סייט איבערן זיך אליינס אפשאצן צו מען ליידט פון אדיקשאן.

זונטאג אין גראסערי (והגלילות) 

נאך פאר כ'האב א טשענס צו פארקן מיין קאר, איז ער שוין דא. 

"קוק דארט!" שושקעט ער, "וועסט שטארק הנאה האבן!"

מיינע פליישיגע אויגן הייבן זיך אויף ,און ווי א היט סיקינג מיסיל, כאפן זיי גלייך די ציל.

"אההה", טראכט דער אינערליכע בהמה, "ער ווייסט וואס ער רעדט. ס'איז טאקע א תוואה לעינים!"

"מחובר!" הער איך א גאנץ נייע קול, "וואס טוטסטו? דו ווייסט דאך אז דאס קוקען וועט דיר נישט ברענגן קיין שום פאזעטיווע רעזאלטאטן, נאר מער תוואה און עצבות."

המממ... ער זאגט דאך גוט. די מראה (וואס איז געקומען צו מיר אהן דעם וואס איך זאל דארפן אפילו ניצן גוגל) איז טאקע זיס ווי צוקער. אבער סוף סוף, וועט עס מיר נאר שאדן מאכן.

איך קוק אוועק מיט א פעסטקייט, א שארפע מינע אויף מיין געזיכט.

"מחובר?", זאגט ווייטער די נייע קול.

"יא?"

"נאך איין זאך. טריי עס צו טון מיט א געלאסנקייט, בנעימות. קוק אוועק מיט א שמייכל. ווילאנג דו טוסט עס ווי דו שלאגסט דיך וועט עס ווערן אלץ שווערער, און דו וועסט אריין פאלן אין א שלעכטע גיסטע. דו ווייסט דאך אז אזוי גייסטו נישט קענען אויסהאלטן צו לאנג."

ער זאגט ווייטער דברים של טעם. די קנייטש צווישן מיינע אויגן גלאט זיך אויס, און א קליינע שמייכל הייבט אהן ארויפקריכן אויף מיינע ליפן. כ'מיין איך פארשטיי וואס ער זאגט. ס'מאכט סענס.

כ'לייג אריין מיין טאכטער אין א שאפינג קארט און מ'לאזט זיך ארויס אויפן שלאכטפעלד - מיט א שמייכל. 
נישט מיט כח, נאר וואס דען? יא סעד איט, נאר מיט מוח! בתחבולות תעשה לך מלחמה.

נ.ב. אויב האסטו געזעהן א אינגערמאן אין גראסערי, וואס האט אויסגעזעהן אביסל, ווי מ'זאגט, הויעך, קען זיין אז ער איז טאקע הויעך געווען, אבער קען פלעין זיין אז דאס איז געווען מיר. פראבירנדיג צו ווערן העכער- לאו דווקא הויעך.

עיני עיני ירדו מים אויף וואס די הייליגע חברים מאכן מיט.
חזקו ואמצו. די אייבישטער זאל העלפן אז די אלע שוורעקייטן זאל ענק זיין ווי א טרעפל וויאזוי שטייגן און אנקומען נאך העכער, צו א מצב וואס אנדערע אן די נסיונות קענען נישט צוקומען.

איי איז געווען מחובר א הויעכקייט היינט אין גראסערי והגלילות...

עס איז געווען א שמחה אין אלע עולמות!

מחובר און קלמישל, unreal!!

 הייליגע קלמן.

דיין מעשה האט מיר אינגאנצען באנומען, ס'שרייט פון זיך אליינס....

אבער דאנק גאט, אז דיין שוועסטער האט עס גוט געהאנדלט, און אז זי האט דיר געקענט העלפן. און איבער אלעם אז די ביסט אנגעקומען צו ליכטיגקייט אזוי יונג, פאר אסאך יודען דא האט עס גענומען 10 יאר לענגער. 

עפעס א גרויסע זכות האסטו!

קלמן געשריבן on י"ד אייר התשפ"ב 1:34 AM:

הבה"ח קלמן שליט"א
ראשית ווי אזוי פילסטו דיר ?
האסטו אפשר א אייגענע טרעד דיר צו ענפערען?
סתם פאר נייגעריקייט  ווי אזוי ווייסט דיין שוועסטער פון הדא?

קלמן  וואס מיינט ביי דיינע לענגסטע רייזע שטרעקע  345 טעג?

חבירים יקרים!
עס האט מיר גענומען צייט ביז איך האב מיר אנגעהויבן אויסקענען דא אויפן סייט,
איז איך האב באמערקט וואס א טרעד מיינט און איך פיל מיר שלעכט פארן אוועקנעמען מחובר'ס פלאטפארמע,
וויל איך מעלדן אז בס"ד האב איך געפענט א טרעד מיטן נאמען "באצייטענס"
איך וואט אייך צי באגריסן!
קלמן.

קלמן געשריבן on י"ז אייר התשפ"ב 12:26 AM:

ליבער ר' קלמן, דו האסט מיר גארנישט צוגענימען ,אדער געהיידזעקט, ח"ו. 

אדרבה, ס'איז מיר א זכי' אז מיין טרעד האט דיר געהאלפן ארויסברענגן דיין מעשה. בעצם איז די טרעד נישט "מיינס", ס'איז אונזער!

מזל טוב אויף דיין נייע טרעד, און פיל הצלחה אויף דיין רייזע!