א חלק פון די רפואה און אז די וועג פון ריקאווארי זאל גיין גרינגער, איז טרעפן עפעס צוטוהן במשך'ן טאג, וואס זאל שאפן א געוויסע הנאה פארן מענטש, עפעס וואס ער האט ליב וואו ער קען זיך אויסגעבן - שטאטס די סארט הנאה און סיפוק וואס ער פלעגט האבן ביז יעצט דורך לאסט.

איך האב עס אליין אמאל געהערט פון א מומחה אין די תחום, און אויך געהערט לעצטנס פון א חבר וואס זיין טעראפיסט האט אים עס געזאגט, אז די מענטש מוז מיט עפעס אנפילן די לאך וואס גייט ווערן אין אים - כאטש אנהייב וועג - ווען ער גייט אויפהערן טוהן א זאך וואס פלעגט אים ביז היינט שאפן די הנאה.

חברים,

האט איר אפשר עפעס א הצעה?

איך פארשטיי אז נישט יעדער איז די זעלבער, יעדער האט הנאה פון אנדערע זאכן, אבער דאך קען יעדער ווארפן וואס אים וועאלט געהאלפן, און אפשר וועלן אנדערע חברים קענען זיך עפעס לערנען פון דעם.

איך ברענג א דוגמא פון א חבר: ער איז א כולל יונגערמאן, און חוץ פון די "כולל-בית מדרש-שטוב-גראסערי" גייט ער נישט ערגעץ. ער האט נישט אנדערע זאכן וואס ער פארעט זיך חוץ פון זיין לערנען דאווענען, קינדער, פירן די שטוב וכו'. ער האט נישט קיין גרויסע מושגים. ממילא ווען ער איז אין א שוואכע מינוט לויפט ער צום קאמפיוטער, און די סוף איז נישט גוט. די עצם זיצן ביים קאמפיוטער און פאברענגען שעות אויף 'אייוועלט' איז אים אויך נישט גוט. איז וואס זאל ער יא טוהן?

אפשר ביי אזא פאל איז "יא" כדי אוועק געבן א האלבע שעה "לכתחילה" פאר אייוועלט, אבער נישט מער ווי דעם. אזוי וועט ער שפירן אז דא קען ער זיך אביסל אויסגעבן?

אדער אפשר האט איר אן אנדערע הצעה?

קודם ש'כח הרב נישט שפעט פאר ארויפברענגען דעי נושא!

איך האב אויך א חלק פון דעי פראבלעם וויל איך צולייגן איין זאך, נישט אייביג איז זיך 'אויסגעבן' אויף א פארום אדער וכו' די ישועה, אסאך מאל דארף מען דוקא עפעס וואס איז יא שווער אבער ברענגט סיפוק פאר די מענטש.

וואס ווי מ'ווייסט איז באקוועם די פארקערטע פון עונג, סיפוק.

יעצט ס'קען זיין אסאך מאל ביי אונז, וואס אונז פארן מער ווייניגער אין די זעלבע סיסטעם אלע יארן, אז מ'זאל קיינמאל נישט האבן אויסגעפונען אין וואס 'איך' קען גוט מצליח זיין און שיינען, און האבן סיפוק.

מילא, איז גוט צו הערן פון אנדערע מענטשען, אזוי איז דא א מעגליכקייט צו קענען טראכטן אין געוויסע הצעות, וואס מ'האט קיינמאל פריער פון דעם נישט געטראכט, ווייל אזוי ווי שוין געזאגט, קען זיך עס מאכן, אז מ'קען זיך נישט געהעריג...

איך פלעג אסאך טראכטן פון דעם ענין אין ס'איז דא אפשר א זאך וואס האט מיר אסאך געהאלפן אין דעם ענין פון... סאשעלייזן,שמועסן פארברענעגן בעיקר מיט מיין ווייב אין קינדער אבער אויך מיט מיינע חבירים אין מיט וועם איך טרעף נאר אן.

ס'איז א לאנגע שמועס אבער איך גלייב אז ס'זענען דא בעסערע ווי מיר אין דעם נושא 

ס'איז דברים פשוטים מאוד נאר געוויסע מענטשן ווערן געבוירן דערמיט מיט די סקילס אין געוויסע דארפן זיך פלאגן אנצוקומען אהין 

וואו זענען די הד"א שארפע קעפ?

זיך לערנען שפילן אויף א כלי?
קויפן אן אינטרעסאנטע בוך וואס סתם אזוי וואלט איך נישט געקויפט, און אוועק געבן א האלבע שעה א טאג?
זיך לערנען א געוויסטע פאך?

וואס נאך?

און פארשטייט זיך אז דאס אלעס דארף קומען ווען בנוסף צו דעם טוהט מען עפעס א מהלך אויף ריקאווארי, וואס דעמאלטעס ווערט א לאך וואס מ'דארף אנפילן

נאך א קלייניקייט, איך האב זיך איינגעפירט, (כ'האף אז ס'וועט שוין קיינמאל נישט נוגע זיין) אז נאך יעדע נפילה גיי איך תיכף און מקוה, דאס גיט מיר א געוואלדיגע פרישקייט אז דאס איז עס און דאס איז אזוי ווי א סטארט באט"ן, ווי מ'זאגט "אנגעהויבן פון פריש", ווי אויך פראביר איך זייער שטארק צו זאגן דעם תיקון הכללי פון רבי נחמן ברסלבער נאך אינעם זעלבן טאג

שטארק זיך און האלט זיך פריש !!!
זאלסט וויסן אז כ'האב געשעפט מורא'דיגע חיזוק פון דיין גאנצע געשיכטע

וואס איז בכלל די שאלה...
דיין פעדער איז דאך ווערד מיליאנען הייב אן שרייבן פאר געלט..

שיע געשריבן on כ' כסלו התשפ"ב 5:42 PM:

:like:איך האלט אויך אזוי

שיע געשריבן on כ' כסלו התשפ"ב 5:42 PM:

שיע געב אים א דזשאב דא אויפן סייט אין לאז אים דא אינז קען מיר אים נישט פארלירן

זיך לערנען אן ארטיסטישער פאך וואלט זיכער געארבעט פאר מיר.
איך האב א לאנגע ליסטע פון זאכן וואס איך וואלט ווען געוואלט קענען, וואס אגב ווילאנג איך בין געווען אנגעפילט מיט לאסט האב איך אפילו נישט געהאט די געדולד זיך צו וועלן לערנען. 

שומר עינים געשריבן on כ' כסלו התשפ"ב 4:30 PM:

איך פלעג אויך טוהן אזוי ווען איך האב געקענט, אבער ווען איך האב נישט געקענט האט עס מיר אריינגעלייגט אין אזא סארט 'עניוועיז' יאוש, איך בין נישט ריין ווייל איך האב נישט געהאט די מקוה, און ס'פלעגט מיר אסאך מאל קענען מער אראפשלעפן,
איינער האט אן עצה דערפאר?

ווי האט יענער געזאגט אז חנוכה איז געווען א מאסט פאר אים צו עקטן אוט, ווייל ער גייט באלד עני וועיס גיין אין מקוה…

מיין צוויי צענט, אז נאכן טון אן עבירה און דו ביזט צובראכן, ווילסטו לויפן פאררעכטן, האלט דיך איין פון עס טון, גיי נישט אין מקוה, און זעץ דיך נישט לערנען שערי תשובה.
די ערשטע זאך פארגעס וואס דו האסט געטון.
איי מען דארף דאך תשובה טאן, זיי נישט באזארגט, דער יצר הרע וועט דיך שוין מארגן דערמאנען אז דו האסט נעכטן געזינדיגט!

יום ליבשה געשריבן on כ"ה שבט התשפ"ב 4:59 PM:

זייער א שטארקע ווארט.
און ס'איז נאך מער, ווייל א מענטש האט א גילטי פילינג ווען מ'זינדיגט, און אויב מ'לויפט גלייך אין מקוה, לערנען שערי תשובה, וכדו', פילט מען אביסל, נע, שוין מסודר, יעצט קען איך שוין ווייטער טוהן וואס איך וויל,
אבער אויב מ'גייט ווייטער אן וואס מ'דארף, ווייסט מען אין מח אז מ'דארף נאך למעשה תשובה טוהן, און איך טאר עס נישט טוהן ווייטער, ס'פאדערט עפעס פון דיר מער.
איי, מ'ווערט אינגאנצן צובראכן דערפון, פארגעס דערפון, פארשטייט זיך די וועסט נישט עכט פארגעסן, אבער עס דיך נישט דערפון, און גיי ווייטער אן.
די אלע זאכן וואס מ'פילט וכדו', איז סאבקאנטשעס'לי אין די מח, און אפילו מ'ווייסט אנדערש וכדו', אויב טוט מען נישט אזוי, ווערט מען אראפגעקלאפט דערפון וכו', סוי די בעסטע וועג איז פארגעס דערפון אויף די אופן וואס מ'האט אויסגעשמועסט, און נאכדעם וועסטו עפעס טוהן ערנסט פאר תשובה וואס וועט דיך נישט סתם צוברעכן.
איך האף אז ס'איז גענוג קלאר.

דעס וואס צוויי דיימאנטן זאגט, איז אויך א שטארקע נקודה, אז מען מיינט מען איז שוין מסודר.
אבער איך האב געמיינט נאך עפעס דערביי, אז מיט דעם וואס מען לויפט גלייך לערנען מוסר און מען איז זיך מתבונן אין די עונשים, ביזטו צוגעוואוינט צו פראסעסן דיין עצבות און עס אויפבויען, מיט דעם איז מען עס קובע, מען בויעט מיט דעם אויף די עצבות, אפילו אויף די מינוט זעט אויס מען ווערט בשמחה אביסל, אבער די עבודה איז אז אין די צייט וואס איז נישט פאסיג דערצו, זאל א מענטש קענען פארגעסן - מסיח דעת זיין.
דעס האט מיר מיין חבר געזאגט אלץ בחור, אז מען זאל נישט גלייך לערנען מוסר וכדו', און איך האב פארשטאנען דעם טעם.

די שורש הענין וואס איך פארשטיי איז, אז זיך ארויסצוזען פון דעם, דארף עס קומען מיט א פלאן, מיט א חשבון, למשל איך אני השפל, ביז א שטיקל צייט צוריק האב איך נישט געקענט אפילו זיין אויפן טשארט, ווייל איך האב נישט געהאט קיין פלאן, איך האב געהאט עקסעס צו שמוץ, (שמוץ מיינט זאכן וואס טריגערן מיר), יעצט האב איך שוין ווייניגער עקסעס, עכ"פ ווען איך האב געדארפט שרייבן וואס איך וועל טון צו פרעווענטן די קומענדיגע נפילה, האב איך פשוט נישט געהאט וואס צו שרייבן, איך האב אפילו נישט געהאט וואס צו שרייבן פארוואס די נפילה איז געשען, עס איז פשוט געקומען פון געוואוינהייט, 

אבער יעצט ווען איך בין שוין א טראפקעלע קלארער, איך בין שוין ווייניגער אויסגעשטעלט צו נסיונות, קען איך קוקן וואסערע פעולות און גדרים איך קען אראפשטעלן.

אז איך האב זאכן וואס טריגערן מיר, האב איך גארנישט פון די גדרים און קבלות, ווייל די טריגער איז דא.

א פשוט'ע משל, א כלי אן א פילטער (פאר מיר) איז א פסי"ר ולא ימות איך זאל קוקן שמוץ, נו, זאל איך יעצט אראפשטעלן גדרים איך זאל הערן א לעקטשור ווען איך שפאציר אויפן גאס???

נטע׳לע געשריבן on כ"ה שבט התשפ"ב 3:07 PM:

איך פלעג אויסרעכענען צו איך גיי האבן צייט אדער נערוון צו גיין. פארטאגס נאכדעם איז געווען סתם אזוי א פריבּי...

ברוך השם מען האלט דא. 

איך גיי לעצטנס גאנץ ווייניג. נאר ווען מ'דארף בכשרות.