יא, א פיינע פרישע כרעמזל קען אויך זיין צוזאמען געשטעלט פון באשטאנטיילן וואס זענען נישט אזוי גוט, און זענען זאגאר א גרויל, אבער ווען מען ארבעט עס אויס קען עס ווערן געשמאק ווי א כרעמזל.

כרעמזעלע האט זיך צוזאמען גענומען זיין פעקל כרעמזלעך, זיך באקוועם געמאכט אויפן בענקעלע, געלייגט דעם מייזל אין די זייט די פינגערלעך אויפן קיבארד, און זיך גענומען צו האקן שטיקער אויף די שווארצע קנעפלעך, און שפייען ווערטער אויפן קיבארד.

איך האב נישט מורא אז איימיצער וועט מיר דערקענען ווייל איך בין נישט קיין שרייבער און בכלל נישט קיין פאבליק פיגור, א רעגולער אינגערמאן, נישט צו לאנג נאך די חתונה, די רעקל פון די חתונה הייבט אן צו ווערן אויסגעריבן, די היט שוין שטויביג, און אזוי ווייטער.

בכלל מיין מעשה האט נישט צופיל חידישים, סאו דו וועסט מיר סיי ווי נישט כאפן העהע...

אקעי די הקדמה איז געלונגען כ'וועל הערן וואס דערוילעם זאגט, וויפיל חיזוק איך וועל באקומען און אזוי ווייטער וועט כרעמזל עפענען א פרישע פעקל כרעמזלעך און עס געבן פארן עולם צו שמעקן, 

פיין הצלחה

לאמיר ענטפערן אחת אחת:

כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

בראווא! פלעגן זיי אויסשרייען ווען ס'איז זיי געלונגען... אבער כרעמזעלע, די פאר ווערטער האבן מיר אריינגעגעבן אן אינדזשעקשאן מער ווי סיי וואספארא לייק כ'האב נאר באקומען!

כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

אההה א געוואלדיגע נקודה: ער פאררופט זיך שוין על שם העתיד, טראץ זיין שווערע סטראגל זעהט ער זיך שוין נאכן זיך אויסארבעטן ווען עס צערינט שוין דער געשמאק... ממנו ילמדו!
כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

אט אזוי, שפיי וויפיל ס'גייט גלייך ארויס פון הארץ, אן צולייגן צופיל קאפ, דו קענסט נישט וויסן וועלכע פון דיינע ווערטער אדער ווערטלעך וועלן זיין ווערד מיליאנען, וועלכע ווארט ס'וועט צילן אין פלאץ... און אלץ א זייטיגע באנוס, וועסטו דערנאך שפירן אסאך אסאך גרינגער און עטוואס אויסגעקלארט בעזר שמו יתברך.

כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

פערצופאל קען איך מער ווי איינס מיט אט דעם דעסקריפשאן, אבער אזוי זיסלעך ווי אונזער כרעמזעלע, הממ נישט זיכער...

כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

WOW ערגעץ האלט מען שוין, ווייל א חלק פון די מחלה איז ווען מ'רעדט זיך איין אז אזאוינס איז נאכנישט געווען מעולם, און אריינקומענדיג דא אין הדא ווערט מען געוואויר אז חלמא טבא חזיתא, און אין כל חדש תחת השמש, סוי ביסט גערעכט ס'באמת נישטא וואו דיך צו כאפן...
כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

געלונגען? אונטערגעשאצט! כ'בין באמת סורפרייזד געווארן ווי פליסיג דיינע שורה'לעך האבן זיך געליינט, אזוינס וואס ברענגט א שטארקער אפעטיט וואס רייצט פאר נאך.
מיט'ן עסן קומט דאס אפעטיט, און לאמיר גלייבן אז אפילו טאמער דער עולם רעדט נישט, איז עס בלויז צוליב דעם וואס זיי זענען שפראכלאז אדער ווערטערלאז, און לאמיר זיך נישט לאזן געקלאפט ווערן.

כרעמזל געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:26:

אמן, גם אתם.

ווארט מער אויף די פרישע שיפמעט כרעמזלעך...

אברהם העברי געשריבן on ט' ניסן התשע"ח 11:51:

אויך גאר שטארק הנאה געהאט פון די פרישע געקעכטס, 
זיך באלעקט די פינגער מיט אזאנע גוטע כרעמזלעך...
אבער איך בעט פאק ארויס אלעס יעצט, ווייל פסח מיש אך מיך נישט.....
אפשר אויף פסח צוליבן זיך נישט מישן וועל איך מוזן עפענען אן אייגנס.... (!?)
 (אגב כרעמזל, אויב דו זיכסט א זשאב, איז מיין הצעה זאלסט טאקע אריינגיין אין שרייב ארבעט, דו האסט די חוש אין די הענט)
בקיצור, כרעמזל קיפ אן, און עפן זיך דיין הארץ (מיינס איז שוין אפן צו הערן)

פיין, כרעמזעלע איז באשאפן געווארן מיט יאאארן צוריק, מיט שמחה און פרייד צו גרויסע בלויע באלאנס, צו שמייכלדיגע עלטערן, און פרייליכע זיידע באבע, כרעמזל גופא, ער איז פיל מיט געוויין שפירנדיג מיט וואספארא אחריות ער איז דא אויף דעם עולם, כרעמזעלע ווערט גרעסער און גרעסער בשעת זיינע עלטערן קוקן זיך צו מיט נחת, כרעמזעלע באקומט פיאות ער איז פרייליך ווי א כרעמזל, צוביסלעך צוביסלעך וואקסט ער אויף, 

אינצווישן די יארן האט כרעמזעלע אסאך מיטגעמאכט ווערנדיג כסדר געטשעפעט און פארשעמט דורך זיינע חבירים, א שטיק צייט איז ער אפי' געגאנגען צו א טערעפיסט אים העלפן אדורך שוויצן די שווערע יארן, צוביסלעך האט זיך אויפגעבויעט כרעמזל'ס זעלבסזיכערקייט און מיט גרויס סייעתא דשמיא אדורך די שווערע זמנים, ווערנדיג אנגענומען ביי די חברים און געזעלשאפט, אזוי ארום און די שפעטערדיגע יארן ווען אימער כרעמזל איז געטשעפעט געווארן דורך חבירים אין חדר אדער ישיבה, איז ער געשטאנען פעלזן פעסט קעגן די פיילן וועלכע זענען געפלויגן אין זיין ריכטונג, זעהט אויס גוט? ניין?,

זעהט טאקע אויס אבער עס האט געהאט נאכפאלגן, שווערע נאכפאלגן, די יארן פון פיילן און די יארן פון זיך נישט אויסגעבן האבן געבויעט א מויער ארום כרעמזעלעס הערצעלע ווערנדיג קאלט און פארפרוירן, אפילו זייענדיג פון די בעסטע בחורים אין ישיבה, אויך בקדושה, שרייבענדיג ביכלעך פון חידושי תורה, און האבענדיג גרויסע פלענער אויפן עתיד, א בחור מיט וועמען די ראשי ישיבות און מגידי שיעור האבן זיך ממש געטשאטשקעט (כ'האף אז ס'איז גוט געספעלט...) הקיצור צאקאש, א ברכה צומאכן.

אבער, דא קומט שוין דער 'אבער', שוין אזוי פרי ווי אין כתה ט' איז כרעמזעלע געווען פארנומען מיט עניני קדושה, זיך איינגעהאנדלט א גוט חבר, ---- אנטשולדיג! האסט פריער געזאגט אז די האסט נישט געהאט קיין פראבלעמען מיט קדושה אין ישיבה יא ליין ווייטער וועסטו פארשטיין ---- און פארנומען געווען ווי שטארק מען ברויך זיך האלטן ריין, פארנומען געווען מיטן חושד זיין יעדן צווייטן אז ער פאלט אדורך, ביזן מנהל אליינס... לאך נישט איך האב אויך גע'טענה'ט אז עס קען נישט זיין, אבער ער טענה'ט אז ער האט געזעהן די מנהל זיך קראצן, גיי גלייב, (ענטפערט מיר נישט אז אלעס קען זיין ווייל יענער מנהל קען איך עד היום הזה אן ערליכער אפגעהיטענער איד) איך האב נאך ביז ממש לעצטענס געהאלטן א בריוו פון יענעם בחור ווי ער זאגט אז מיר וועלן אינאיינעם ארבעטן אויף די מידה אנגעהויבן ביי די עניני קדושה אא"וו, 

יעדער וואס פארשטייט צו חינוך ווייסט וואספארא סכנה דאס איז, אבער וואס ווייסן צוויי קליינע בחורים'לעך? אזוי איז אדורך די לעצטע יאר אין חדר, שטייגענדיג אין אלע ענינים ב"ה, לערנענדיג טעגליך אגרת הרמב"ן זאגענדיג טעגליך תפילת ר"ר אלימלך פלאמענדיגע דאווענען, אבער נישט צופיל געדולט צו לערנען, - שפעטער האב איך פארשטאנען פארוואס איך פלעג נישט האבן קיין געדולד צו לערנען, איך בין ב"ה באשאנקען געווארן מיט אן גוטן קאפ איך קען פון איינמאל לערנען א בלאט זיך שטעלן צום פארהער פאר כמעט א הונדערט צייכן, דערובער האב איך שפעטער צוגעלערנט נאך אסאך מסכתות ווי מיר וועלן שפעטער רעדן דערפון

א פלאקערדיגע מחלוקה האט אויסגעבראכן אין חדר! די גאנצע חדר (נישט די גאנצע בנין כ'מיין די קלאס...) כמעט איז געווען פארמיט צווישן מיין חבר (וואס איך האב עס באמת געפירט ווי איר וועט שפעטער פארשטיין פונקטליכער) און אן אנדערן אינגל וועלכע מיר האבן באשלאסון אז ער דער גרעסטער אויסווארף אויפן כדור העולם, מיר האבן אים אפי' געגעבן אן קאוד נאמען... יענער אינגל (וועלכע האט אגב געבויעט די מחלוקה) האט מיר נאכאנאנד געטשעפעט, געוויסע טעג פלעגט מיין חבר זיך יא חבר'ן מיט יענעם אזוי גערופענע 'אויסווארף' יענער פלעגט דאן העצן אויף מיר בקיצור איך וויל נישט דא אויפוויקלען די גאנצע קינדערישע מחלוקה אבער דאס האט שטארק מעגליך געפירט צו מיין שפעטערדיגע ירידות.

אזוי בין איך אריין אין ישיבה קטנה, מיט א פרישקייט מייןחבר איז אריין אין אן אנדערע כתה אבער אין דעם זעלבן ישיבה, פרטים וועלן שפעטער נאכפאלגן מיינע פינגער טוען שוין וויי,

ווארט מיט שפאנונג אויף 'געבראטענע ישיבה קטנה כרעמזל'

_________________________________

ביידעוועי שכח פאר אברהם און כי בשמחה עטץ האט אסאך צוגעהאלפן מיט ענקער חיזוק, און צו דיר כי בשמחה בנוגע פסח, פסח וועל איך מן הסתם נישט שרייבן נאכדעם וואס א דיין האט מיר געזאגט אז עס איז נישט אזוי אויסגעהאלטן חול המועד,

און נאכאמאל אברהם איי עם רילי עפרישיעיטעט... עס גיט מיר באמת אסאך חיזוק.

די דראמא הייבט זיך, פון מינוט צו מינוט, דערווייל קען איך רילעיטען צו אסאך פון די אינגרידיענס וואס ליגן אין דעם כרעמזעלע אין זיינע חדר יארן... כ'האב מורא כרעמזעלע, אז אויב דיינע פינגער וועלן צופיל וויי טאן, גיי איך באלד דיך קענען איבערנעמען און ציען ווייטער די געשיכטעלע... דזשאסט קידינג.

אגב כ'האב א פשוט'ע עצה פאר די פינגער ווייטאג, לאז די הארץ טייפן אנשטאט די פינגער, די פינגער וועלן צוביסליך פארגעסן וויאזוי זיי הייסן.

כרעמזעלע ביזט צוקער זיס, לא נפג טעמו וריחו טראץ אלע איבערגענג, (העכסטנס טשאטשקען (גוט גע'ספעלט!) מיר זיך כהיום אנשטאט די ראשי ישיבה) מיטן עסן קומט דאס אפעטיט, לאז אונז נישט צו לאנג הונגערן...

שכח אברהם,

כ'גיי יעצט אהיים אויב ווילט איר נאך דאן בעט דערפאר, מיין געזאלין איז חיזוק און קאמפלומענטן,
א גוטע נאכט

WE WANT MORE

אקעי גיי מיר ווייטער קודם וועל איך עסן פת שחרית און אי"ה גלייך דערנאך זיך נעמען שרייבן

חמץ גיב אכטינג די ברעקליך

ישר כח 

כרעמזל געשריבן on י' ניסן התשע"ח 11:01:

כ'האף אז דו בוסט אין א גוטע מאאד, 

ווייל אזוי זאגן די באלעבוס'טעס, אז ווען מ'איז אין א גוטע מאאד קומט די כרעמזלאך אויס בעסער....

די עיקר, די האסט די פעדער אין די הענט, עפן זיך דיין הארץ און לאז עס גיסן, עס איז הצלת נפשות ממש, פאר דיר, און פאר אונז אלע, ס'גיט געוואלדיגע שטארקייט אנצוגיין ווייטער. (און אויך שטיפט עס אנדערע צו שרייבן...)

wow א פרישע כרעמזל נאך פת שחרית, וואס איז דא צו ערווארטן בעסערס...
can't wait

בעזהשי"ת גיי מיר ווייטער, דרייט זיך ארום א כרעמזעלע אין א ישיבה קטנה, אויסערליך מאכט ער די רושם ווי די בעסטע בחור פון ישיבה, אנפירענדיג פארשידענע פראיעקטן, שרייבענדיג עטליכע קונטריסים פון די מפרשי הש"ס אויף די מסכת וואס מען לערנט איצט, זיך פארהערנדיג גמרא רש"י און תוס', קענעננדיג רוב פארהערס, אבער זיין קאפ איז נישט געווען דארט.

ווי איז כרעמזעלעס קאפ?, וואס טראכט ער אצינד?, מיינסט איך געדענק?, איין זאך קען איך אייך יא זאגן אז נישט פון שמוץ ב"ה, אנהויב בין איך נאך פיין געווען, דער פריערדערמאנטער חבר, איז היינט א גוטער פריינד, אבער נישט א 'בארי' נאר בלויז א גוטע פריינד, ער האט שוין נישט גערעד מיט דעם כרעמזעלע איבער די טעמעס מער, ברוך השם, די ווינטער זמן איז א דורך כשורה מער ווייניגער,

קומט צו גיין דער ווינטער זמן, כרעמזעלעס הערצעלע הייבט אן צו נאגן, זיין תאוה הייבט אן רייצן ל"ע, וועסט פרעגן כרעמזעלע וואס עס האט אים געמאכט דעם רייץ, ער קען נישט ענטפערן ער געדענקט נישט פונקט, ב"ה קיין עלטערער גרוש מלמד אד"ג האבן אים נישט מאלעסטעט (ב"ה איך ווייס נישט ווי אזוי מען ספעלט די ווארט...), בלויז די בחורישע רייץ צום 'אבר קטן' ווי די גמרא רופט אים, כרעמזעלע האט געשאפן א פריינד (כ'וואלט געזאגט שונא...) וועלכע איז געווען א בחור פונקט ווי אים... און צוזאמען האט מען זיך געמוטשעט צו פארשטיין ווי אזוי עס גייט צו די הולדת הולד, (יצירת הולד אד"ג האט אים - דאן - נאכנישט אינטערעסירט, ער האט בלויז געוואלט וויסן ווי אזוי עס גייט צו די לידה אין שפיטאל...), נו א קאפ פון א כרעמזל... כרעמזל מיט דעם יעניגן האבן זיך געזעצט לערנען שו"ע... הלכות בשר וחלב וכו. אבער ווען די קוקסט אוועק זעסטו ווי מיט א געניטקייט געבן זיי א מיש צו... הולכות נדה (לאכט לאכט איך לאך נאך יעצט פון מיין נאיווקייט), זיך ברעכענדיג קאפ... און ווי פארשטענדליך נישט צוקומענדיג צו גארנישט...

אבער אז מען האט שוין יא א פריינד וועלכע פארשטייט דיר הייבט זיך אן די שטילע שמועסערייען.... יעצט קענסטו נאכאמאל לאכן, דאן בין איך דאס ערשטע מאל געוואויר געווארן אז נשים האבן נישט קיין מקום מילה... 

צוביסלעך איז עס געגאנגען צו אומדערעקטע נגיעות ביז דירעקטע פון קליינע ביז גרויסע וכו' אבער פון הוז"ל האט נאך כרעמזל נישט געחלומ'ט ב"ה ער האט נישט אמאל געוויסט פון אזא זאך צו זאגן, דאן האט כרעמזעלע זיך איינגעשאפט נאך אזא מין חבר, אבער חוץ פון נאכאנאנדע מיטונגען האט זיך גארנישט אויסגעלאזט... ב"ה פאר דעם,

כרעמזעלע איז אפי' אמאל פארגעהאלטן געווארן דורכן ראש ישיבה אבער נאר פאר ניבול פה און די נגיעות האט ער ווייזט אויס אדער נישט געוויסט אדער פארקוקט, כרעמזלע ווייסט נישט, אזוי האט זיך פארענדיגט דער ערשטע יאר אין ישיבה קטנה, מיטן לינקן פיס, אבער מיט א שטארקע רצון צו זיין גוט.

כרעמזלע האט פארפירט און געקערט וועלטן און איז אריין צום קומענדיגן יאר אין א שפאגל נייע ישיבה, וואס מיינט שפאגל ניי? נייע בנין? ניין א נייע מנהל, פריש פון כולל... אבער מיט איין צרה, כרעמזללס ערשטע ערשטע חבר נאך פון חדר איז מיטגעקומען...

ווייטער שפעטער אי"ה

ווארט מיט שפאנונג אויף... שמוציגע כרעמזלעך...
________________________
שכח פאר אלע באדאנקערס ספעציעל פאר אברהם, כי בשמחה און כשר, פאר ענקער שטענדיגע הילף אויך פאר אויגן גלעזער, פאר זיך וויסענדיג מאכן, 
און פאר דער/די פאלגנדע/ר באנוצער/ס האט/האבן געזאגט א ישר כח: לומד, holychaim, פּרובירט, כי בשמחה תצאו
נאר וועגן אייך שרייב איך אפי' מיין האנט טוט מיר שוין וויי

פיין צום ווידערזעהן אי"ה

אנהייבן מיט אזא ליגענט איך בין נישט קיין שרייבער
האסטו געהערט אזאנס
קוקסט שוין אויס ווי די רעדנערס וואס האבן זיך נישט אנגעגרייט 
און נאכדעם פארט די רעכטע הענט אריין אין די לינקע ביזעם
און ס'קומט ארויס 2 געשוואלנע דאבבעל סייט צעטלעך
וכו..

הע הע גוט, ניין כ'בין נישט קיין שרייבער, ווי געזאגט מיינע הענט טוען שוין וויי איך בין א גרויסע ליינער, דאס יא

כרעמזל געשריבן on י' ניסן התשע"ח 11:45:

אז די הענט טוט וויי ווערט מען נישט אויס שרייבער
א ליינער ווערט אויך נישט אויס שרייבער
און אפי די זאגסט ביסט נישט קיין שרייבער 
זאג איך אז אויב די זיכסט א JOB אזוי ווי האסט געשריבן
נעם די פעדער אין די הענט און ווער א שרייבער

כבין בטבע נישט קיין שרייבער איך האב נישט קיין געדולט צו שרייבן

פיין כרעמזעלע גייט צריק ארבעטן

שטודיע: כרעמזלעך נאך פת שחרית זענען מער זיס ווי שמוציג!

טרם כל, כ'ווער משוגע פון דיין שריפט, דבש תחת לשונך. די ארגענעלקייט און די זיסע דיטעלס א ברכה צו מאכן, איך זוך נאך צו לייגן א יד אויף די מפרשי הש"ס קונטריסים דיינע, צו זעהן צו ס'איז נישט פערצופאל אויך געשריבן מיט אט דעם סיגנון… אגב, דעמאלטס האט נאך דיין האנט נישט וויי געטון פון שרייבן?...

יעצט איידער מ'גיימיר הערן די פארזעצונג, גיב איבער פאר דיין נישט-בארי-אבער-פריינט, אז איך שיק אים אן פערזענליכע אינוואטעשאן אהער צו הדא, קען זיין דו וואלסט אים נישט געוואלט באגעגענען דא, אבער לבי אומר לי אז ער וואלט פון דעם זייטל געקענט נהנה זיין פיל מער פון דיר…

יעצט צום מעשה גופא, קען מען נישט צולייגן, בלויז א טיפע ווייטאגליכער זיפץ צו זעהן וואו א וואוילער איידעלער נאאיווער וכו' בחור'ל קען זיך אזוי אומדיירעקט א פארקירעווע טאן מיטן הילף פון א 'חבר' וואס איז מער 'למדן' און מער 'הלכה למעשה'דיג' ווי אים…

כרעמזל, מיר קוקן ארויס מיט שפאנונג אויפן פארזעצונג, דאס ברעכט דיין אייז צוזאמען מיט אונזער אייז צוזאמען, און געט נאכאמאל א געזונטער שטויס פאר דעם דמיון וואס פארקויפט אונז אז מיר זענען אלע אליינס אויפן שלאכטפעלד.

קיפ אן יור גוד ווארק.

מיין נישט בארי אבער פריינד איז היינט ב"ה א גליקליכע ערליכע אינגערמאן שוין א טאטע פון א קינד ב"ה איך ווייס נישט ווי ער האלט יעצט נאך די חתונה אהער די לעצטע בחורישע יארן איז גוט געווען ווארט מיט שפאנונג דערויף און כאפ נישט קיין הייסע לאקשן...

אגב קען זיין אז ער דרייט זיך טאקע דא אויב יא האט ער שוין לאנג געכאפט ווער כ'בין און כבין נייגעריג וואס ער מאכט ער וואוינט נישט היינט אין די זעלבע שטאט ווי מיר כ'בין זייער נייגעריג וואס טוט זיך מיט אים

אויב דרייסטו זיך דא לאז מיר וויסן שכח

אגב כ'ווייס נישט צו ער האט בכלל אינטערנעט קאנעקשן

דיין פאזעטיוועטי איז צום שטוינען!

וועלן מיר כאפן הייסע כרעמזלעך אנשטאט הייסע לאקשן...

כרעמזל

סאיז צו שטונען אז די האסט נישט אנגעהויבן מוז"ל געווען פאר זייער לאנג אשרי חלקח

אין מברור זיין יצירות הולד איז נאך נישט געפערליך אבער ווי אזוי ביסטו אנגעקימן פין דארט צו נגיעות?

דיין ארבייט איז געוואלדיג די העלפסט ארויס די גאנצע חבריה

אויב די האסט נאכנישט פארשטאנען וועל איך דיר מסביר זיין, אונז זעמער בכלל ניש געווען אזוי נייגעריג ווי אזוי עס גייט צו הולדת הולד, עס איז נאר געווען די מיטל אנצוקומען צו נגיעות,

די נגיעות זענען צוגעגאנגען אין פאבליק!, ווי אזוי? ער איז געשטאנען און עפעס איז 'אראפגעפאלן' פונקט צווישן זיינע פיס, און איך האב עס אויף געהויבן גיבענדיג א שטופ...

שפעטער זומער זענען מיר געגאנגען אין וואלד, גראדע האט ער מיר געזאגט וועגן עפעס א ווייסע זאך וכו, איך האב אבער נישט געוויסט און פארשטאנען וואס דאס איז כ'מיין אז ער אויך נישט, וויבאלד ער האט נישט געוויסט ווי אזוי מ'נעמט דאס ארויס...

אבער די האסט נישט מוז"ל פאר זייער לאנג
געווענדליך איז דאס די ערשטע זאך די דארפסט דאנקן די רבוש"ע
ער האט דיר למעשה געהיטן

יא כ'ווייס און כ'דאנק אים טאקע

o

האסט דאס געשריבן צו זעהן אויב איך וועל דיר געבן א דאנק דערויף?
כרעמזל דאנקט דיר פארן האלטן די סייד אקטיוו דעריבער וועל איך דיר יעצט געבן א דאנק

מקען אויסמעקן עפעס וואס מהאט געשריבן?

אברהם העברי געשריבן on י' ניסן התשע"ח 12:29:

kosher געשריבן on י' ניסן התשע"ח 14:36:

אפשר דורכ'ן באריכטן

איך ליין שוין איבער אפאר מאל דיין מעשה איך פיל ווי איך לעב עס מיט די שרייבסט ריזיג

ישר