יום ב' לסדר פחז כמים תשפ"ב לפ"ק, 
יום ב' לסדר וישבע יוסף את בני ישראל לאמר פקד יפקוד אלקים אתכם תשפ"ב לפ"ק, 

לכבוד הקדושים אשר בהדא הנה,

איך זאג צו אז אי"ה דעם thרעד וועט זיין זייער בארינג. 

דא וועט אי"ה ארויפקומען מיין בויכוויי. 

בעזרת האל וועט מען אי"ה שרייבן אביסל היסטאריע און אביסל די איצטיגע ארבייט ווען די קאלענדער וועט ווייזן דרייציג טאג. פיהר וואכן איז אויכעט עפעס, אבער מען וועט עס אפלייגן אפאר טאג אז איך זאל נאך קענען חרטה האבן. 

ואסיים כמנהג המקום בברכת ענדזשוי. 

alefbeisveis געשריבן on ט' טבת התשפ"ב 3:01 PM:

גארנישט קיין בויך וויי!!!

מזל טוב פאר דיין טרעד!
ווי מער דו וועסט זיין אקטיוו דא אלץ מער וועסטו קענען געהאלפן ווערן!

שלום עליכם און ברוכים הבאים
מזל טוב פאר דיין טרעד און מזל טוב פאר דיינע 28 טעג.

ס'איז נישט סתם "עפעס", נאר ס'איז עפעס וואס מ'קען בכלל נישט משער זיין! יעדע ריינע טאג, יעדע ריינע מינוט - פון איינעם וואס ליידט פון די תאוה - איז לא יסולא בפז.

עפן דיין הארץ, פאק אויס אלע ווייטאגליכע זאכן וואס ליגן דארט - און בעז"ה וועט קומען די ישועה.

יעדער האט א וועג, די אייבישטער פארגעסט נישט קיינעם.

חזק ואמץ

נישט שפעט געשריבן on ט' טבת התשפ"ב 5:37 PM:

יישר כוח.

כפי שיובא להלן בעזר האל, מיין וועג פון זיין סאבער יעצט איז אז איך קוק נישט אויף מצוה און עבירה אדער וויפיל נחת רוח די אייבישטער האט. ס'איז וואס איך וויל. אז דער אייבישטער האט דאך אויך הנאה איז מה טוב ומה נעים.
עד כדי כך אז איך האב הנאה פון דיין חיזוק ווייל דו מיינסט חיזוק, אבער די "יעדע רגע לא יסולא מפז" רעדט נישט יעצט צו מיר. באמת לא מזיז לי. 
איך בעט אים שטענדיג ווייל איך וויל, אזוי ווי איך בעט אים מיין אנדערע צרכים. 
אייבערשטער, ביטע העלף מיך ווייטער.

"איך וויל נישט" (באמת) ארבייט לאנג טערם א מיליאן מאל בעסער ווי "איך וויל זייער שטארק, אבער וואס זאל איך טוהן אז דער אייבערשטער לאזט נישט". 

וויאזוי ס'זאל נאר זיין, זאל דיר די אייבישטער העלפן.

אבער פארוואס ווילסטו? אלס רוחניות אדער גשמיות?

נישט שפעט געשריבן on ט' טבת התשפ"ב 6:12 PM:

אמן.

באמת? איך האב מחליט געווען פאר גשמיות, הגם די ערשטע התגברות האט געהאט מיט רוחניות. 
איך האב ברוך השם נישט געהאט קיין ראק באטעם, אדער עפעס ענליך אפילו ווייט ענליך. 

הודו לה' כי טוב כי לעולם חסדו. 

מיט אזא קלארקייט אריינצוקומען?..... שוין א שטיקל חידוש....

ס'לאזט זיך קלאר זאגן,
הודו לה' כי טוב כי לעולם חסדו'

וועסט אייביג טרעפן דא א אוזן שומעת, נישט קיין חילוק גשמיות אדער רוחניות.... ס'דא א גרויסע אויסוואל פון גוטע אידן דא ב''ה

די עיקר, די אייבערשטער זאל זיין מיט דיר!
ווייל אן אים איז גארנישט דא, און מיט אים איז אלעס דא!

באורינג? בכלל נישט.... זיי נישט אזוי דערשראקן.
און פארוואס גייסטו נאר ביז צדיק און נישט ביז ת’?
איך האב הנאה צו זען א פינטל אין די ב. איך ווייס נישט וויאזוי מען מאכט דאס.

איך בין ממש פונקט פארקערט ווי דיר, די גשמיות’דיגע סיבה ארבעט בכלל נישט ביי מיר, ביי מיר איז די גאנצע זאך נאר דעם באשעפער און איך פריי מיר אז איך קען שניידן שטיקער פון מיר למען כבוד שמו יתברך...!

חזק ואמץ ~ BeVeryStrong 

alefbeisveis געשריבן on ט' טבת התשפ"ב 8:12 PM:

אינטרעסאנט, איך האב הנאה פון דיר, דיין שרייבן איז בכלל נישט באורינג, נאר עס מאכט מיר טראכטן (אדער לאכן) צו פארשטיין פונקטליכער וואס דיין ציהל איז. עניוועי א גוי האט נישט די דאגות סאו....  וועסט איינרעדן פאר א צווייטען אז דו מיינסט נאר גשמיות, אפשר ווייל ביי א איד איז גשמיות רוחניות, די הייליגע ריזינער האט געזאגט אז די יסורים וואס א נשמה שפירט איז פילפאכיג שווערער ווי די יסורים וואס דער גוף שפירט, ממילא אפשר ביזטו אביסל נתבלבל געווארן פון די צוויי-פאכיגע הרגשים???

יום ליבשה געשריבן on י' טבת התשפ"ב 12:32 AM:

ווייסטו וואס? איך וועל אנהייבן פון די ענדע פון מיין מעשה ביז יעצט.

איך האב א חבר מנוער וואס מוטשעט זיך גאר שטארק אין אן ענין וואס איז עטוואס געבונדען מיט הדא, אבער נאר בעקיפין. 
איך בין געווארן זיין כמו ספאנסאר פאר איבער א יאר. איך האב משקיע געווען לייב און לעבן אים צו העלפן בעזרת השם, אבער מען מוטשעט זיך נאך, אפילו עס גייט אין א גוטע ריכטונג. 
ער האט זיך אויפגעמאכט פאר מיר אינגאנצן אינגאנצן תסמרנה שערות ראש און איך האב אים געגעבן אסאך שטיצע. 
איך בין בטבע זייער א פארמאכטער ווען עס קומט צו געפילן. 
נאך בערך א יאר האב איך זיך גאר צוביסליך אויפגעמאכט פאר אים, און נאכאלס נישט אינגאנצן. 
דער איד האט אנדערע פראבלעמען, אבער איז שוין אפגעהיטן פאר א פאר יאר מיט די סארט ארויסעקטן.
ער האט מיך זייער גוט פארשטאנען און נישט געדרוקט. נאר אריינגעווארפן א ווארט דא און א ווארט דארטן. 
גראדע איז ער מיינעך א חבר דא, אבער ער שרייבט נישט. 
איך האב זיך כמה פעמים אויסגערעדט צו אים אז געוויסע זאכן אין די גשמיותדיגע חיי אישות פעלט. 
ויהי היום אז איך האב מחליט געווען צו טוהן למעשה און אנהייבן ארבעטן אויף געוויסע זאכן פון מיין זייט. אנגעהוקט מיר און מיין ב"ב שתחיה אויף א געוויסע קורס, וואס קען צו העלפן אין די עניינים וואס האט מיך געשטערט. 
למעשה, איז די ערשטע חלק פון די קורס געווען שטארק אויף אלגעמיינע שלום בית און איך האב ערענסט אנגעהויבן ארבייטן אויף מיר און אויף די רילעישנשיפּ. 
די תוצאות זענען געקומען גאר שנעל און זאכן אין כמה הינזיכטן האבן זיך געגעבן א דריי צום גוטנס ברוך השם ישתבח שמו לעד. 
די שלום בית האט זיך גאר געהויבן בגשמיות, וביותר גשמיות אויך. 
ויהי היום אין עס איז געווען א ווייטאג אין מיין הארץ אויף א מאורע איין נאכט וואס איך האב מיך געשפירט באעוולט נאכן טוהן און צוגרייטן זאכן ולא עלתה כלום בידי. 
די נעקסטע צופרי ביים ארבעט בין איך געווען זייער טריגערט פון די פריערדיגע נאכט און איך האב פשוט געוואלט רעליעסען און ווייטער גיין מיט מיין טאג. 
איך האב מיך געטעקסט מיט מיין חבר און ער האט מיך געגעבן די וויכטיגע שטיצע עס נישט צו טוהן און אז עס וועט נאכלאזן. וכך הוי. 
זאכן האבן זיך ממשיך געווען צו פארבעסערן און אפאר טאג דערויף האב איך מחליט געווען אז איך וויל אפשטעלן עקטינג אוט ווייל אזוי וויל איך און איך וויל שטארק פאוקעסן אויף מיין ב"ב שתחיה וועם איך ליב אהבת נפש. 
איך וועל זיין אמתדיג. איך האלט יעצט אז איך בין נישט קיין עדיקט און לעת עתה קומט עס מיר באמת אן גרינג תודה לאל. אזוי וויל די אייבערשטער. 
איך האב שוין אזויפיל צאמגעזעהן אין מיין לעבן און אויסגעעקט, אז איך פיל נישט יעצט ווי עפעס פעלט מיר. 
אויכעט זענען חיי אישות סאך סאך בעסער געווארן ב"ה וההסבר פשוט. 

במאמר המוסגר. מיין הצלחה מיט מיין חבר פאר ביידע פון אונז איז געקומען פון מיין שיטה אז איך מיש נישט אריין גאט ב"ה און די פראבלעמען. זיי זענען פראבלעמען מחמת עצמם. 
עבר ושנה נעשה לו כהיתר איז כמעט היתר ממש און זאגן וויפיל די אייבערשטער האט עס נישט ליב העלפט נאר פאר אלול תשרי און אויך נאר פאר א חלק טעג. ס'פעלט אין די יראת הבורא. 

למעשה, מיין חבר האט מיך אנגעהויבן שיקן לינקס צו דרשות אויף די ענגלישע סייט. זיין ציל איז נישט געווען פאר מיינע עניינים. 
איך האב אנגעהויבן הערן אסאך אויף GYE און ליינען אביסל. 
למעשה, האב איך דארט אנגעהויבן ציילן, אבער מיין קאונט איז עכט פון פאר איך בין געווען אנגעשריבן אין הדא אדער GYE. 
אביסל שפעטער האב איך אויפגעסיינט אויף אן אקאונט אויף די ענגלישע סייט און אפאר טאג דערויף אויף די אידישע סייט. 
איך האב שוין אסאך געליינט דא און צוטרייסלט פון וויפיל אידן מאכן מיט ל"ע.איך בין מוראדיג באנומען פון ענק קדושים. 

כן יעזרנו השם הלאה. 

און די רעסט איז היסטערי, פריערע אדער שפעטערע. מען וועט אי" ה נאך אנקומען. 

א גוטע נאכט. 
Love you all, אבער איך האב מיין ווייב מער ליב. 

ביי מיר גראדע שפיר איך עס ווי א שילוב פון ביידע, רוחניות און גשמיות.
אבער ס'איז א גאנצע נושא, און עס ווענד זיך זייער ווי טיף מ'איז און ווי שטארק מ'איז עדיקטט אן קיין שליטה וכו' ואכהמ"ל

פארגעסן איין נקודה.
מיין ערשטע גשמיותדיגע קבלה איז נאר געווען פאר עקטינג אוט און איך האב נישט געהאט קיין פראבלעם מיט ממשיך זיין צו לאסטן. 
אבער נאך אפאר טעג, און דאס קומט לכאורה יא פון אויפפּיקן נקודות אויף GYE, האב איך מחליט געווען אז איך דארף דעס אויף אויפהערן און ב"ה איך האב מחליט געווען אז איך וויל אויפהערן לאסטן אויכעט. 
איך האב ליב מיין ווייב און זי איז ב"ה פונקט גוט. 

כן יעזרנו ה' הלאה על דבר כבוד שמו. 

למעשה (וויפיל מאל שוין למעשה? הער שוין אויף!), מיין וועגווייזער (חס ושלום נישט קיין דיין לאל, נאר פון די קורס) אויף שלום בית האלט און איין זאגן אז אלעס וואס מען טוהט פאר שלום בית איז ממש רצון ה', אפילו און בעיקר די גאר גשמיותדיגע חלקים אויך. 

ממילא, איז יום ליבשה יא גערעכט. 

א גוטע נאכט. א גרינגן תענית. 

היום שלושים יום.

ברוך הוא וברוך שמו. 

מזל טוב פאר א ריינע חודש!
חודש איז התחדשות, מ'ווערט א נייע מענטש, בגשמיות וברוחניות...
די אייבישטער זאל העלפן זאלסט אייביג שפירן פריש און ניי, בכל יום יהיו בעיניך כחדשים, ס'איז א סגולה אויף זיך קענען האלטן.
חזק ואמץ.

א גוטע וואך אלע טייערע חברים.

מארגן גייט אי"ה זיין פינעף וואכן לטובה בעזר השי"ת. 

די גבאי קומט צו דעם שבת צו אלף בּית בית, אפשר גייסטו צו צום עמוד און די שכנים בעטן אבּ"ב צוצוגיין לכבוד שבת טהרינו. אבּ"ב האט זיך באוויליגט און צוגאנגען. 
Little did they know.
ס'האט געפיעלט אנדערש ווי די אלע פריערדיגע מאל. 

ס'הייסט אבּ"ב איז א חסידישע אינגערמאן און דאווענט שיין און הארציג, אבער...
ימים נוראים האב איך מיך אפגעזאגט פון דאווענען ווייל איך בין נישט ראוי און זיך סתם ארויסגעדרייט. 

נו, אפשר לייגסטו אראפ דא עפעס א גוט שטיקל??

די צובראכן הארץ וואס דו האסט געהאט, דעס אליין האט דיר געמאכט ראוי...
דערמאנסט מיר ווי כמה פעמים האב איך געהאט די זעלבע פילינג ווען מ’האט מיר צוגעשיקט צום עמוד...

אבער רבותי, איז דעס נאר א פילינג אדער האט עס עפעס גערעכטיגקייט אין זיך?

איך פיל שלעכט פאר אלף בית, אז מ'האקט אריין אזוי אינמיטן, אבער אז ער האט עס אויפגעברענגט, וואלט עס געווען אינטערסאנט צו וויסן....
לאמיר טאקע רעדן פון ימים נוראים, אז מ'שיקט צו אייינער און יענער האט פשוט מורא ווייל ער ווייסט ער איז געשלאגן שטארק מיט אזאך וואס יכול להיות אז ס'איז א גרויסע חטא.... ער ווייסטעך נישט למעשה אויף זיכער אז ס'איז א מחלה, און גארנישט חטא......
זאלן די לומדים אריינקומען קלארער ווי קלאר

alefbeisveis געשריבן on ט"ו טבת התשפ"ב 1:35 AM:

איך זעה דא 2 שטארקע נקודות:
1. בעטן אבּ"ב צוצוגיין לכבוד שבת טהרינו.
אע"ג דאיהו [דער גבאי] לא חזי, מזלייהו חזי אז אויף שבת טהרנו דארף מען שיקן אזא יונגערמאן ווי דו, וואס טוהט אין טהרת הגוף והנפש.

2. אבּ"ב האט זיך באוויליגט און צוגאנגען.
ווען מ'הייבט אן ווערן ניכטער, ווערט גרינגער אננעמען זאכן וואס אמאל האט מען דאס נישט אנגענומען מחמת בושה פנימית, פחד פנימי, וכדומה. 

BeVeryStrong געשריבן on ט"ז טבת התשפ"ב 11:29 PM:

עס האט אסאך גערעכטיגקייט אין זיך. ס'איז מציאות. 
איך וואלט נישט געזאגט א צובראכן הארץ, נאר אן ערענסט הארץ בשעת מעשה. 

נאר בשמחה געשריבן on ט"ז טבת התשפ"ב 11:56 PM:

ברור כשמש אז מען דארף זיך ארויסדרייען, אויב איז מען נאך שקוע מאיזה סיבה.

איידי דאתי לידן, וועל איך אריינווארפן מיינע צוויי צענט, מען האט מיך מכבד געווען היי יאר צו דאווענען פארן עמוד ימים נוראים, און פארשטייט זיך אז איך האב עס נישט געוואלט אננעמען, אבער נאכן זיך דורערעדן מיט געוויסע חשוב'ע אידן וואס פארשטייען אין דער נושא\ האב איך עס אנגענומען און איך פיל אז דאס האט געמאכט אויף מיר א ריזיגע חילוק

ש'כח העלפמי פארן אריינקומען מיט א פערזענליכע מעשה

נאך איינער?

Helpmeasap געשריבן on י"ז טבת התשפ"ב 5:07 PM:

ווייס איך פון איינעם וואס איז אין פראגראם וואס דאווענט פארן עמוד יעדעס יאר, האט ער איין יאר פאר ראש השנה געהאט א רילעפס, האט ער געפרעגט זיין ספאנסער צו ער מעג דאווענען פארן עמוד וויבאלד אויב וואלט ער געזאגט פארן גבאי וואלט יענער זיכער נישט געוואלט אז ער זאל דאווענען.

האט ער אים געענטפערט, אז דער גבאי (און די זעלבע מיט קהל) גייט נישט פארשטיין אז דאס איז א געהעריגע קרענק ווי אלע קרענק, גארנישט צו טון מיט זיין יראת שמים (גראדע איז יענער באמת א דערהויבענע יוד), וואלטן זיי ווען פארשטאנען וואלטן זיי זיכער נישט געהאט קיין פראבלעם מיט זיין דאווענען.

אבּ"ב איז נעכטן ארויס עסען מיט די ב"ב אין א מאנהעטן רעסטאראנט. כידוע איז אייביג דא דארטן גרויסע לאסט נסיונות און אין די פארגאנגענהייט א סיבה אויף צו גיין טאקע, אבער ב"ה אבּ"ב האט זיך געשטארקט און גארנישט געקוקט ארום א גאנצע צייט. 

אויך האט א נארמאלע אקאונט אויף אבּ"ב טוויטער היינט געלייגט א קליפ פון א רבישע מצוה טאנץ אן קיין שלייער, אבער אבּ"ב האט שנעל פארדעקט די סקרין איבער די כלה. 

אויך היינט אין די ארבעט האט אבּ"ב געווען אביסל באורד, אבער ער האט דיסיידעד נישט צוטוהן וואס ער פלעגט אסאך מאל טוהן פאר שוואוילטאג. 

א החלטה איז א החלטה. 

שכוח אייבערשטער פארן העלפן מיין גשמיותדיגע רצונות. ב"ה די נסיונות זענען נישט קיין גרויסע. 

alefbeisveis געשריבן on י"ח טבת התשפ"ב 12:17 PM:

מקנא

היינט איז מיין פערציגסטע טאג.

הודו לה' כי טוב כי לעולם חסדו. 

הארעי! הארעי!!!

זעקס וואכן בלי עין הרע.

כן יעזרנו ה' הלאה מיט א שטארקער החלטה. 

די זונטאגדיגע ארום לויפן גיבט אזויפיל מעגליכקייטן צו ווערן צודרייט און זעהן נבראות אבער ב"ה די אייבישטער שטייט צו די האנט און די אויגן בלייבן הייליג. 

בלייבן הייליג? חחחחח, האבן זיך די רויבער צולאכט! 
נאר נישט נאך א שיכט פון שמוץ. 

עניוועי, האב געמיינט דו טוהסט עס נישט פאר רוחניות! Confused? So am I. 

גוט געזאגט שיין געזאגט....
הרב אלף, די עיקר אז מ'קען זיך האלטן נארמאל, אויב פילט מען גשמיות איז די סבה, זאל זיין אזוי, אויב רוחניות, זאל זיין אזוי
מ'קען טוישן אפאר מאל א טאג.... ס'סייווי ביידע אמת...

און אודאי זאל די אייבערשטער דיך העלפן אויף ווייטער, אויף לאנגע געזונטע טעג, וואכן, און יארן!

די דף היינט איז א מוראדיגע לימוד פאר אונז. די גמרא פון דוד און אביגיל. ווי א מענטש קען טוהן צודרייטע זאכן פון א קליינע טריגער. 

די גמרא זאגט שוין כל האומר וכו' אבער מפשטות הגמרא דא איז דוד געווען אן עדיקט. 

אין לנו מושג אין זיינע הייליגע מדרגות, אבער עס איז לאו דוקא א סתירה. 

נאר בשמחה געשריבן on כ"ב טבת התשפ"ב 10:00 PM:

יישר כוחך.

די נייעס היינט צופרי וועגן א געוויסע מאנסטער האט זיך גענומען דאס לעבן קען אויפשאקלן יעדעס איינע פון אונז.

ער איז זיכער געווען אן עדיקט וואס האט נישט באקומען קיין הילף און נישט געזיכט הילף באצייטנס און זיין עדיקשען האט אים שפעטער געמאכט פאר א מאנסטער. 

ניין, רובא דרובא עדיקטס שעדיגן נישט אנדערע. 

והחי יתן אל לבו. 

alefbeisveis געשריבן on כ"ב טבת התשפ"ב 10:31 PM:

אנטשולדיגט, אבער מ'טאר נישט זאגן אזעלכע ווערטער לעניית דעתי, אפי' אויב איז אמת וואס דו זאגסט, דוד המלך איז למעלה מהשגתינו און אונז טארן איהם נישט באטיטלען לויט אונזער השגה, איך זעה ענדערש אין די גמרא אן אנדערע לימוד, אז ווען עס קומט צו די נסיון איז קיינער נישט פארזיכערט, עיין ערך יוסף הצדיק, נורא בי' עמרם, דוד המלך פעמיים, אלעזר בן דורדי', תלמיד ר' חייא ומצוות ציצית מנחות מ"ד ע"א ועוד ועוד ועוד, ואם בארזים נפלה שלהבת מה יעשו אזובי קיר, והוא רחום יכפר, ודי בזה.

alefbeisveis געשריבן on כ"ג טבת התשפ"ב 7:28 AM:

נאכנישט געהערט, אבער רובא דרובא סוסיידס איז פון נישט קיין קער גענומענע עדיקשנס.

סאיז א פאטאלע דיזיז

נטע׳לע געשריבן on כ"ג טבת התשפ"ב 9:10 AM:

אמת. 
ס'איז אינטערנאציאנאלע אידישע נייעס. 

alefbeisveis געשריבן on כ"ב טבת התשפ"ב 10:31 PM:

אזוי??
אפשר לערנסטו מיט אונז די לימוד?

יום ליבשה געשריבן on כ"ג טבת התשפ"ב 11:40 AM:

אמר לה (שמואל א כה, לג) ברוך טעמך וברוכה את אשר כליתני [היום הזה] מבא בדמים דמים תרתי משמע אלא מלמד שגילתה את שוקה והלך לאורה ג' פרסאות אמר לה השמיעי לי אמרה לו (שמואל א כה, לא) לא תהיה זאת לך לפוקה זאת מכלל דאיכא אחריתי ומאי ניהו מעשה דבת שבע

לויט איינע פון די מפרשים געברענגט אין ארטסקראל, האט דוד געזעהן אביגיל אויפגעדעקט אביסל פון א מרחק פון דריי פרסאות ווייט און איז גלייך אהין געשפרינגען, אבער זי האט אים אפגעהאלטן כמבואר בגמרא. 

אקעי, איך ווייס אויך עטליכע פשטים אין די גמרא, אבער דוד המלך וואס זאגט אויף זיך ולבי חלל בקרבי, און דוד המלך איז דער רגל הרביעי למרכבה, ווייס איך נישט וואו עס פאסט אריין די ווערטער אדיקט.
מוסר השכל אדער חיזוק קען מען ארויסנעמען, דאס יא!!

alefbeisveis געשריבן on כ"ג טבת התשפ"ב 7:28 AM:

רובא דרובא שעדיגן יא!
זיך
די ווייב
די קינדער
די אייניקלעך
ווי נענטער מאיז אלץ מער ווערט מען געשעדיקט און גערונט!

האט נישט דוקא מיט יא אדער נישט רעפן אדער מעלעסטערן.
סו סייד איז לאו דוקא דורך סעקס עדיקטס נאר פון אלע עדיקשנס.