דער מארגן קען קיינער פון אונז נישט אוועקנעמען,

ס'ליגט ביי אונז אין די הענט!!

זיצט האברך ר' מרדכי יענקי ביי זיין חשובע רב אין שטוב, ענדליך נאך לאנגע חדשים פרובירן האט דער רב בסייעתא דשמיא געכאפט דעם פאסיגער מינוט און ער האט מצליח געווען, מרדכי יענקי האט זיך צום רב אויפגעמאכט און דאס צובראכן הארץ זיינע צו אים אויסגעגאסן. - געלויבט השי"ת אז דאס לעבן פון אונזער מרדכי יענקי פארט על מי מנוחות רואיג און געשמאק, צו א טייערע אשת חיל מיט צוויי זיסע קינדערלעך האט ער ב"ה זוכה געווען, פרנסה מאכט ער גאנץ בהרחבה, נו וואלט דאך מרדכי יענקי געדארפט טאנצן פאר פרייד, דאנקן און לויבן השי"ת פון צופרי ביז אויפדערנאכט, אבער ליידער איז עס נישט אזוי, ווען אומער מען טרעפט אים ווייזט ער ארויס עפעס א שרעקליכע אינערליכע צובראכנקייט, מ'קען גאנץ קלאר זעהן אז עפעס ליגט אינערווייניג וואס לאזט אים זיך נישט ריקן פאראויס, זיין טייערע רב האט שוין עטליכע מאל געפרעגט מרדכי יענקי וואס ס'גייט פאָר, וואס ס'דרוקט אים, אבער ער האט זיך כסדר ארויסגעדרייט אבער יעצט איז עס געלונגען מרדכי יענקי גיסט זיך אויס דאס הארץ.

ער וויינט מיט הייסע טרערן ..די רב וועט מיך נישט פארשטיין, קיינער קען מיך נישט פארשטיין, אין ישיבה קטנה און אזוי אויך אנפאנג פון ישיבה גדולה בין איך געווען א אמתע מוצלח'דיגע בחור, אייביג געווען ארויפגעקוקט צווישן די חברים און מגידי שיעור, אין די לימודי הישיבה האב איך זיך אויסגעצייכנט, אלעס איז געווען געוואלדיג, ס'איז געווען די לעצטע יאר מיט א האלב אין ישיבה גדולה, ווען זאכן זענען אינגאנצן ארויס פון קאנטראל, כ'ווייס אמתדיג נישט פארוואס אבער די רעדל האט זיך א שארפע דריי געגעבן, כ'בין אריבער שרעקליכע רדיפות, די חברה האבן געמאכט א מצב אין כיתה אז ס'איז פשוט געווארן א בזיון צו רעדן צו מיר, מרדכי יענקעלע איז געווען די געלעכטער אין קלאס, ס'האט געהאט אזא שטארקע השפעה אז אפילו די מגידי שיעור האבן געגלייבט אז עפעס איז מיט מיר געשעהן און אויך זיי האבן זיך גענומען איבער מיר.

מרדכי יענקי קען זיך קוים כאפן דאס אטעם ווען ער פארציילט ווייטער: כ'וועל נישט פארגעסן ווי איין טאג איז עפעס פארגעגאנגען אין דארמעטארי, די רב קען מיר גלייבן אז עד היום ווייס איך ניטאמאל וואס דארט האט פאסירט, דעם נעקסטן צופרי בין איך איידעלערהייט געזיצן אין בית המדרש ווען פלוצלינג האט מיר די ראש הישיבה אראפגעלאזט א פסק בפני כל הקהל... טרערן גיסן פון זיינע אויגן, טייערע רב ס'איז נאר א טפה מן הים פון דאס וואס איך בין יענעם יאר אריבער, די פאָר חברה האבן מיר ממש פארהרגעט מיין לעבן, זייט דעמאלטס האב איך גענצליך פארלוירן מיין חשק, כ'דריי זיך ארום איינער אליין שוין עטליכע יאר צובראכן ווי א שארב, קיינער איז נישט אינטערעסירט אין מיר/אין מיין לעבן, און איך בין נישט אינטערעסירט אין קיינעם...

נאכן אים מכבד זיין מיט א ווארעמע טיי און אים אביסל בארואיגן, זאגט דער רב מיט א הארציגע שטימע, הער זיך איין מרדכי יענקי מיין הארץ גייט אויס פאר דיר, כ'דאנק השי"ת אז ענדליך האבן מיר געקענט כאפן אזא רואיגע אפענע שמועס, און גלייב מיר אז כ'וועל בעזהשי"ת טון אלעס אין די וועלט דיר צו העלפן, אבער פלוצלינג האט זיך דער רב'ס שטימע שטארק פארשארפט: איין זאך, איין זאך האסטו געזאגט וואס איז א אפענע שקר, ס'איז ממש א ליגנט, און איך קען נישט גלייבן אז איינער ווי די מרדכי יענקי זאל אזאנס ארויס זאגן פון מויל... איך בעט דיר גיי איבער אונזער שמועס און דערמאן זיך וועלכע ווערטער די האסט געזאגט וואס איז געווען א פאטאלע ליגנט, מרדכי יענקי רייבט זיך דעם שטערן ער ווייסט נישט וואס צו טראכטן, וועלכע זאך האט ער געקענט זאגן וואס זאל זיין א ליגנט, אלעס איז דאך יוצא מן הלב ריין אמת?!

נאך עטליכע שטילע מינוטן זאגט אים דער רב: " די פאָר חברה האבן מיר ממש פארהרגעט מיין לעבן"?! מיין טייער קינד אזוינס איז נישט פארהאן, ס'עקזעסטירט בכלל נישט אזא מין זאך, ס'איז א שקר ממש, אפשר יענע פאר חדשים אדער גאר יענעם גאנצע יאר האבן זיי דיר צוגענומען און חרוב געמאכט, אבער דיין לעבן?? דאס איז אוממעגליך ווייל אויף דער מארגן האבן זיי נישט קיין שום כח, וויסן זאלסטו מיין טייער קינד אז אויף דער מארגן איז פארהאן נאר איינער וואס האט די מעגליכקייט עס חרוב צו מאכן, און דאס איז "נאר די אליינס", ווען די רעדסט אזוינע רייד, ווען די זאגסט מיט אזא זיכערקייט זיי האבן מיר 'פארהרגעט דאס לעבן' טיסטו זיך דערמיט אליין חרוב מאכן דאס לעבן, ווייל אין אנדערע ווערטער זאגסטו זיך אז ס'איז שוין פארהרגעט פון אמאל, ס'איז שוין פערטיג און ניטאמאל דארף מען פרובירן צו פאררעכטן ס'איז שוין סיי ווי פערטיג...

באמת איז עס א פאטאלע ליגנט, דעם מארגענדיגער טאג האט דיר קיינער נישט פארהרגעט, דיין עתיד ליגט אין דיינע הענט צדיק'ל, די קענסט מארגן אויפשטיין און אָפמאכן אז די וועסט נישט לאזן אפאר נישטיגע לייכטזיניגע רייד פארהרגענען דיין גאנצן עתיד, אפשר איז דיר שווער זיך פאראויס צו ריקן, דאס פעקל ווייטאג וואס ליגט ביי דיר אין הארץ וועגט אסאך, אבער געדענק אז אין דיינע הענט ליגט די ברירה אויב די וועסט ארום גיין מיט אַן אראפגעלאזטע קאפ און זיך כסדר פיטערן מיט אזעלכע ווערטער וועסטו זיך חלילה... פון די אנדערע זייט ליגט ביי דיר אין האנט די אלע שוועריגקייטן וואס די ביסט אריבער און זיי קענען גאר דינען אלץ דער פונדאמענט פון ווי דער מענטש פאנגט אָן פריש און פרובירט שטייגן, ס'איז א פלאץ וואס די קענסט אריבער גיין און ארויסקומען פון דעם א שטערקערער מענטש ווי ביז יעצט, וועסט צוריק קוקן און גאר זעהן ווי די אלע נסיונות האבן דיר געמאכט בעסער און שענער, געדענק אז די ביסט א אידיש קינד א בן מלך שטעל זיך אויף און פאנג אָן גיין ווייטער מיט שטאלצקייט, השי"ת וועט זיין צו דיין האנט ובשם ה' נעשה ונצליח!

****

די מצריים האבן כסדר געטראכט און געחלומט וועגן ווי אזוי מען קען מער און מער אונטערדריקן און גענצליך צוברעכן דעם איד, אראפ ברענגן זיין גאנצע מאראל און שטאלצקייט. דער מענטשליכע נאטור איז אז נאכן זיין אונטערדריקט פאר גאנצע צוויי הונדערט און צען יאר טוט זיך דער עבד'ישע מהות אינעם מענטש אריינזעצן, דער גייסט ווערט צובראכן און צוקלאפט און מען פאנגט אָן לעבן טראכטן און אטעמען ווי א פארקוועטשטע עבד וואס האט נישט קיין שום רעכט און מיינונג, און דאס וועט באדייטן א פארמאכטע און פארקלאפטע וועג פאר סיי וועליכע ריכטונג פון שטייגן העכער און נענטער צום אייבערשטן, וואס דאס איז געווען די תכלית פון יציאת מצרים, דער קניפ פון אידן מיט אייבערשטן דורך די תורה הקדושה.

דערפאר זאגט השי"ת פאר אברהם "ואחרי כן יצאו ברכש גדול", ווען די צייט פונעם גאולה וועט קומען וועלן זיי ארויסגיין מיט א גרויס פארמעגן, וואס בעומק ליגט דא דעם יסוד, אז זיי וועלן ארויסגיין פון גלות מיט א אויפגעהויבענע גייסט, דער צובראכענע עבד'ישע מהות וועלן זיי אין מצרים איבער לאזן, ווי מיר געפונען טאקע אין אונזער פרשה אז ווען די צייט פונעם גאולה איז אנגעקומען זאגט השי"ת וְיִשְׁאֲלוּ אִישׁ מֵאֵת רֵעֵהוּ וְאִשָּׁה מֵאֵת רְעוּתָהּ כְּלֵי כֶסֶף וּכְלֵי זָהָב, איידער די אידישע קינדער גייען פון מצרים ארויס זאלן זיי פון די מצריים בארגן זילבער גאלד צירונגען און קליידער, זיי זאלן טוען א אקט וואס פארלאנגט זיך אווער צו לייגן אלע באשילדיגונגס געפילן אין א זייט, די געפילן פון פחד פון יעדן מצרי וואס איז נאך געליגן אין די ביינער, די געפילן פון פארווייטוגטקייט אויף וואס זיי האבן געטון מיט זיי, די געפילן פון פארקנעכטישע צוקלאפטקייט. אלעס לייגן אין א זייט און טוען וואס איז ריכטיג צו טוען יעצט אויפן ריכטונג פונעם צוקונפט.

טייערע ברידער מיר אלע גייען פון צייט צו צייט אריבער גלות'ן בכלל ובפרט, אמאל ברוחניות און אמאל בגשמיות די עיקר וואס מיר דארפן כסדר וויסן און געדענקן איז, אז אויף דער מינוט וואס דער גאולה קומט הייבט מען זיך אויף און מען גייט ווייטער, יא אמת אז ס'זאגט זיך גרינג אבער דאס איז אונזער עבודה, און דאס איז וואס השי"ת זאגט צו פאר אברהם אז פון די אלע גלות מצרים'ס וואס די אידישע קינדער וועלן אריבער גיין וועט צום סוף זיין א ואחרי כן יצאו ברכוש גדול, עם ישראל וועט נישט ווערן צובראכן און געפאלן...

ברידער טייערע, מיר זענען די וואס דארפן גיין בארגן פון די מצריים, וואס דאס מיינט אז מיר זענען די וואס דארפן זיך נאך סיי וועלכע געשעהניש אויפהייבן דעם קאפ און זיך אויפשטעלן און טוען וואס איז ריכטוג, זאגן צו זיך הויעך און קלאר קיינער קען מיר דעם מארגן נישט צונעמען וואס איז געווען איז געווען, מארגן איז א נייע טאג, און מיט די גרעסטע מאס שטאלצקייט ריקט מען זיך פאראויס, קיין שום מענטש אדער פאסירונג קען דעם איד נישט אפשטעלן אדער אוועקלייגן, זאל זיין וואס זאל זיין, אמאל כאפט מען א פליק פון א גוטער חבר, רבי, מנהל, בעה"ב וכדומה, דער עיקר איז שטעל זיך נישט אפ נאר גיי ווייטער... ליידער הערט מען פון געשעהנישן וואס טוען פארן איד גאר שטארק וויי בכלל ובפרט, און ס'שפירט זיך דעם געפיל פון א מצרים-אונטערדריקטקייט, געדענקן דארפן מיר איין זאך, אז די בני ישראל פארמאגן דעם געוואלדיגע ברכה פון ואחרי כן יצאו, מיר דארפן זיך אויפשטעלן אפוואשן דאס פנים און גיין ווייטער, קוקן צום ציל וואס דארט ווארט פאר אונז בסייעתא דשמיא גרויסע אוצרות, געדענק אז דער מארגן ליגט אין אונזערע הענט, צו וועלן מיר לאזן אז די שוועריגקייטן זאלן אריין קריכן אין אונזער לעבן און דאס גענצליך איבערנעמען, אדער וועלן מיר שטיין פעסט און מיט שטאלצקייט איבער קומען די גרעסטע און ברענגן אויף זיך דאס בעסטע, לאמיר גיין מיט דעם אמתע אידישע אויפגעהויבענע גייסט אקעגן דעם מלך המשיח... ובשם ה' נעשה ונצליח! 

(קרעדיט: גליון מיט א טיפערן בליק tiferenblik@gmail.com)

לאז נישט דיין עבר חרוב מאכן דיין עתיד,

שטעל עס שוין אפ!!

די היינטיגע התחזקות קאלום ברענגט אן עפיזאד וואס אזעליכע און ענדליך צו דעם איז א טייל פון דאס לעבן פון א גרויסע צאל פון צווישן אדיקטס.

אמאל איז פארגעקומען א שמועס אויף איינע פון GYE קאנפרענס קאל'ס ווי איינער האט אראפ געלייגט א ליסטע פון די שילדיגע אין די חרבן פון זיין לעבן, און ווי ער קען זיי נישט מוחל זיין בשום אופן.

די פירער פון די קאל האט יענעם געפרעגט א שאלה, זאג מיר מיין קינד ווען איז פארגעקומען די מעשה וואס די פארציילסט, האט יענער גענטפערט וואס הייסט איין מעשה דעמאלטס, די אנדערע מעשה דעמאלטס און די אנדערע מעשה דעמאלטס, אלע מיינע קינדערישע יארן איז געווען פיל מיט אזעליכע מעשיות.

מיט גרויס מיטגעפיל פרעגט ער אים ווייטער און ווער טוט דאס מיט דיר יעצט? האלטסטו אז זייער האנט פון 20 יאר צירוק איז טאקע אזוי שטארק און לאנג אז דאס וואס די ליידסט יעצט איז טאקע נאך די זעלבע האנט פון דעמאלטס, האט ער גענטעפערט ניין אבער....איך בון געווען אזוי אומ-באהאלפן קעגן זיי די איינע געווער ליגט נאך אין מיין האנט אז איך זאל זיי כאטש נישט מוחל זיין!!

ענטפער: מיט דעם וואס די האלטסט אן דעם ווייטוג האסטו זיי געמאכט אסאך שטערקער ווי זיי זענען באמת, זיי זענען נאר מענטשן, און מענטשן זענען באגרענצט מיט כח, די געסט זיי כח אסאך מער וויפול זיי קענען פארמאגן, אויב די ווילסט אפשטעלן און שוואך מאכן די כוחות פון דיינע צרות מאכער שטעל דיך שוין אויף אין מאך דעם חשבן אז פון יעצט אין ווייטער גייסטו טוען וואס איז ריכטונג אין ריקאווערי  מאך א פערטע סטעפ אינווענטארי און פאלג עס נאך מיט די קומעדיגע סטעפס די וועסט ווערן באפרייט מיט א פולקאמע נצחון פון דיינע אינטערדריקער.

לאז נישט דיין עבר חרוב מאכן דיין עתיד, שטעל עס שוין אפ!!

(קרעדיט:חברינו היקר עבודת הבורא אויף אונזער פארום)