פילע מענטשן שפירן זיך זייער שלעכט ווען זיי הייבן אן זיך ערהוילן פון די שעדליכע מעשים אבער זיי פאלן אין רוחניות. א הסבר פארוואס דאס געשעהט
א הארציגער בריוו מלא רגש פון א מעמבער וואס ער האט געשריבן צו זיין תאוה נאך וואס ער איז אריין אין א 12 סטעפ פראגראם און זיך אנגעהויבן ערהוילן
א געדאנק איבער וואס מיר קענען פערזענליך ארויסנעמען פון דעם יום טוב שבועות, וואס איז נוגע דירעקט צו אונזער נסיון און אונזער קאמפף
אפילו איך בין פיל געפאלן, אזוי לאנג ווי איך זוך אנצוקומען און זיך פאררעכטן, פיר איך אויס מיין תפקיד און איך דארף נישט ווערן געפאלן ביי זיך
א געדאנק איבער פסח שני און וואס דאס האט פערזענליך מיט אונזער נסיון און אונזער קאמפף. אויך א ברוכים הבאים צום באנייאונג פון די אימעילס
כעס און פאראיבל קענען טאקע צומאל אויסזעהן ווי קליינע, אומוויכטיגע נקודות, אבער אזוי ווי די שאור שבעיסה, מאכט עס אונז חרוב אינגאנצן.
פחדים פירט אונז כסדר צוריק צו פאלן. פאר אונז איז א מצוה צו פארגעסן פון אלע עונשים אין אלול און די ימים נוראים. אנשטאט דארפן מיר זיין בשמחה
