א געדאנק איבער וואס מיר קענען פערזענליך ארויסנעמען פון דעם יום טוב שבועות, וואס איז נוגע דירעקט צו אונזער נסיון און אונזער קאמפף
אפילו איך בין פיל געפאלן, אזוי לאנג ווי איך זוך אנצוקומען און זיך פאררעכטן, פיר איך אויס מיין תפקיד און איך דארף נישט ווערן געפאלן ביי זיך
א געדאנק איבער פסח שני און וואס דאס האט פערזענליך מיט אונזער נסיון און אונזער קאמפף. אויך א ברוכים הבאים צום באנייאונג פון די אימעילס
כעס און פאראיבל קענען טאקע צומאל אויסזעהן ווי קליינע, אומוויכטיגע נקודות, אבער אזוי ווי די שאור שבעיסה, מאכט עס אונז חרוב אינגאנצן.
